Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 października 2015 r., sygn. II SA/Rz 444/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Krystyna Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Paweł Zaborniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2015 r. sprawy ze skargi A. A. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2015 r.nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...]; II. zasądza od [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącego A. A. kwotę 240 zł /słownie: dwieście czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A.A. jest decyzja [....] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, zwanego "PWIS" z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] PWIS utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, zwanego dalej "PPIS" z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] stwierdzającą brak podstaw do uznania choroby zawodowej u A.A., przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, po rozpoznaniu skargi A.A. na wyżej wspomnianą decyzję wyrokiem z dnia 25 października 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 681/10 uchylił ją oraz uchylił poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z dnia [...] kwietnia 2010 r., z uwagi na stwierdzenie naruszenia przepisów procesowych, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Sąd wskazał, że nie można przyjąć jako właściwej praktyki, która koncentruje postępowanie wyjaśniające wokół opinii medycznych nie ustosunkowując się, a przede wszystkim nie poddając ocenie wszystkich dowodów, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Sąd dopatrzył się uchybień w zakresie wyjaśnienia stanu narażenia skarżącego na wystąpienie choroby zawodowej, bowiem dokumenty dołączone przez skarżącego wskazują na inne parametry związane z pracą niż te, które przyjęto jako podstawę opiniowania medycznego. Ustalenie narażenia zawodowego jest istotnym elementem postępowania w sprawie orzekania o chorobie zawodowej, dlatego organy mają obowiązek ustalić wszystkie elementy tego stanu w sposób poprawny, w szczególności w zakresie ustalania warunków pracy, tym bardziej, że w rozpoznawanej sprawie organy wykazują inne wymiary pracy skarżącego niż on w piśmie skierowanym do WOMP z dnia [...] lipca 2009 r. i [...] lipca 2009 r. Przy rozbieżności w tym zakresie należało dopuścić środki dowodowe, przy pomocy których można by te sprzeczności usunąć. W ponownie prowadzonym postępowaniu organy sanitarne zostały zobowiązane do dokładnego wyjaśnienia przebiegu zatrudnienia skarżącego, zwłaszcza ustalenia w jakim zakresie czasu świadczył pracę, w tym w godzinach nadliczbowych.