Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. II SAB/Go 69/16

Inne; Nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant st.sekr.sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi J.M. na bezczynność Wojewody w przedmiocie rozpoznania wniosku I. zobowiązuje Wojewodę do załatwienia wniosku z dnia [...]r., - w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania akt administracyjnych sprawy wraz z odpisem prawomocnego wyroku Sądu, II. stwierdza, że Wojewoda dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, III. oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

I. Pismem z dnia [...] maja 2016 r. S.S., reprezentowany przez pełnomocnika w osobie wnuka J.M., powołując się na przepis art. 3 § 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Ppsa) złożył skargę na "bezczynność Wojewody (znak: [...]) w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o uzyskanie rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej".

Wniósł o orzeczenie na podstawie art. 149 § 1a i 1b Ppsa, iż bezczynność organu nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa oraz orzeczenie o istnieniu uprawnienia w postaci prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez jego ojca A.S. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (w województwie wileńskim, powiecie mołodeczańskim, gminie wiejskiej [...]). Ponadto, na podstawie art. 149 § 2 Ppsa o orzeczenie od organu sumy pieniężnej w maksymalnej wysokości, określonej powyższym przepisem.

W uzasadnieniu wskazał, że stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości (Dz.U. Nr 9, poz. 32), w dniu [...] września 1998 r. złożył w ówczesnym Urzędzie Rejonowym dokumenty dotyczące uprawnień do ekwiwalentu za mienie nieruchome pozostawione poza granicami kraju, w następstwie czego 22 września 1998 r. otrzymał pokwitowanie i potwierdzenie rejestracji tychże dokumentów pod sygnaturą [...], o numerze [...] ( załączniki nr 2 i 3 skargi ). Od tamtego czasu ani ten organ ani jego następcy prawni nie dokonali żadnych czynności mających na celu ich rozpatrzenie, a w konsekwencji zakończenie sprawy.