Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 2940/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska (spr.), Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Protokolant Spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2015 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] października 2015r. [...], po rozpoznaniu wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] maja 2014 r. [...] odmawiającą, na podstawie art. 154 § 1 kpa, uchylenia decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2013 r. [...] uchylającej, na podstawie art. 138 § 2 kpa, decyzję [...] Konserwatora Zabytków z dnia [...] października 2012 r., udzielającą pozwolenia na usunięcie z działki nr ew. [...] obręb [...] krzewów irgi o powierzchni 160 m2, w terminie do [...].12.2012 r. Zezwolenie uzależniono od zastąpienia usuwanych krzewów 120 krzewami cisu pośredniego odmiany Hicksii, posadzonych jako żywopłot wzdłuż ogrodzenia nieruchomości przy ul. [...]. Za usunięcie nie naliczono opłaty.

Minister wskazał, że zapadłe w postępowaniu pierwszoinstancyjnym rozstrzygnięcie jest prawidłowe, aczkolwiek z innych przyczyn, niż wskazane w uzasadnieniu skarżonej decyzji. Podkreślił, że badając dopuszczalność zmiany ostatecznej decyzji ww. trybie należy ustalić, czy żądanie strony nie narusza przepisów szczególnych i przemawia za tym interes społeczny lub interes strony. Dopiero łączne spełnienie tych warunków daje możliwość zastosowania art. 154 kpa.

Następnie organ stwierdził, że co do stosowania art. 155 kpa, które odnosi się również do trybu z art. 154 kpa w orzecznictwie dominuje pogląd, że art. 155 k.p.a. może mieć zastosowanie tylko do decyzji uznaniowych, tj. takich, w których organ ma możliwość swobody decyzyjnej. Stąd też przepisu tego nie można stosować do uchylenia lub zmiany decyzji, przy wydaniu której organ nie posiadał żadnego luzu decyzyjnego, gdyż bezwzględnie obowiązujący przepis prawa materialnego zobowiązywał go, przy ustaleniu istnienia określonych w nim przesłanek, do wydania decyzji określonej treści (por. wyroki NSA z 21.04.2006 r., II OSK 770/05, z 11.10.2005 r., I OSK 815/05, z 5.01. 2007 r., I OSK 586/06, z dnia 21.01.2007 r., II OSK 232/06, z dnia 5.01.2010 r., II OSK 18/09, z dnia 25.02.2011 r., I OSK 607/10, z dnia 29.02.2012 r., II GSK 26/11 - baza orzeczeń nsa.gov.pl).