Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Ol 1036/16

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi A. M. i J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzji oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących solidarnie kwotę 500 zł (pięćset złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" r. Wójt Gminy, po rozpatrzeniu wniosku spółki A, ustalił warunki zabudowy dla budowy budynku handlowo-usługowego w zabudowie wolnostojącej na terenie działki oznaczonej nr "[...]" w obrębie ewidencyjnym S., gmina G., w granicach określonych na załączniku graficznym w skali 1:1000.

. W uzasadnieniu decyzji opisano przebieg postępowania. Podano, że dla przedmiotowego terenu brak jest obwiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także brak jest obowiązku sporządzenia takiego planu. Wskazano, że zgodnie z art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 199 ze zm. - stan prawny obowiązujący na dzień wydania zaskarżonej decyzji - dalej jako: u.p.z.p.) dokonano analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikających z przepisów odrębnych oraz stanu faktycznego i prawnego, a także dokonano wymaganych prawem uzgodnień z właściwymi organami. Stwierdzono, że planowane zamierzenie inwestycyjne spełnia przesłanki określone w art. 61 ust. 1 u.p.z.p.

Od decyzji tej odwołali się B. J., M. J., M. N., J. M., A. M. oraz K.K., kwestionując przyjęte parametry dopuszczonej zabudowy. Wskazali na rozbieżności w wyliczeniach parametrów dokonywanych dla tego samego budynku zawarte we wcześniejszej decyzji z dnia "[...]" r. oraz w decyzji będącej przedmiotem odwołania, podnosząc, że aktualna decyzja pozwala na intensywniejszą zabudowę działki. Podali, że w analizie uwzględniono działkę, na której prowadzona jest agroturystyka, bez wskazania, że na działce tej jest zabudowa zagrodowa, co ma znaczny wpływ na określenie kontynuacji funkcji planowanej inwestycji. Zakwestionowano także sposób ustalenia wskaźnika wielkości powierzchni zabudowy w wielkości odbiegającej aż o 5% od średniego wskaźnika powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki w terenach zabudowy usługowej, a także sposób ustalenia linii zabudowy. Podano ponadto, że na działce były prowadzane roboty budowlane, które zostały wstrzymane, gdyż były prowadzone w warunkach samowoli budowlanej, a odwołujący się nie otrzymali informacji, jak zakończyła się ta sprawa. Odwołujący się zakwestionowali również zapisy postanowienia Dyrektora Powiatowej Służby Drogowej, które w ich ocenie naruszają § 19 ust.1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Podnieśli, że inwestycja wpłynie na życie ich oraz ich rodzin, a zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt.1 w zw. z art. 54 pkt.2 lit. d) u.p.z.p. osoba trzecia ma prawo domagać się od organu ochrony swojego interesu prawnego przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy. Wskazano, że wszelkie inwestycje dotyczące działki nr "[...]" w S., oprócz budynku mieszkalnego, będą w sposób bezpośredni oddziaływać na życie odwołujących się, gdyż mają charakter uciążliwy, co stanowi uzasadnienie ich interesu prawnego.