Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 września 2016 r., sygn. I SA/Łd 556/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 września 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w R. M. na uchwałę Rady Gminy w R. M. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości dziennych stawek opłaty targowej stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

W dniu 11 grudnia 1997 r. Rada Gminy w Rawie Mazowieckiej podjęła uchwałę Nr IX/86/97 w sprawie określenia wysokości dziennych stawek opłaty targowej.

W § 1 uchwały ustalone zostały dzienne stawki opłat targowych za wprowadzenie 1 sztuki: a) konia, b) bydła, c) owiec, kóz i cieląt (§ 1 ust. 1), a także za wjazd na targowisko jednym z pojazdów enumeratywnie wymienionych w ust. 2. W § 2 uchwały przewidziano, że pobór opłaty targowej jest dokonywany przez osoby prowadzące targowisko i z nimi współpracujące w drodze inkasa. § 3 stanowił o utracie mocy przez wcześniej obowiązującą uchwałę w przedmiocie opłaty targowej, zaś w § 4 wskazano, że uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. i podlega ogłoszeniu przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych.

Powyższa uchwała została zaskarżona przez Prokuratora Rejonowego w Rawie Mazowieckiej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W skardze zarzucono rażące naruszenie:

1. art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 9, poz. 31 ze zm.; dalej "u.p.o.l.") poprzez nieokreślenie terminu płatności opłaty targowej,

2. art. 15 ust. 1 u.p.o.l. poprzez wprowadzenie opłat nieznanych ustawie, to znaczy za wprowadzenie zwierząt i za wjazd, a nie za sprzedaż na targowisku,

3. art. 19 pkt 2 u.p.o.l. poprzez niewskazanie w sposób indywidualny inkasentów (nazwa, imię, nazwisko, opis pełnionych funkcji lub zajmowanych stanowisk) i ograniczenie się do zapisu, że do poboru opłaty uprawnione są osoby prowadzące targowisko i z nimi współpracujące.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00