Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Bd 247/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Z.W. i Z.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...].
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 29 października 2015 r. Z. W. i Z. W. (skarżący) zwrócili się do Prezydenta Miasta B. o stwierdzenie nieważności wydanej przez ten organ decyzji nr [...] o warunkach zabudowy działki nr [...]/3. Obok wniosku o stwierdzenie nieważności skarżący zawarli też wniosek o odmowę wydania przez Prezydenta Miasta B. pozwolenia na budowę budynku na wymienionej działce, ponowne przeprowadzenie postępowania w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy dla spornej inwestycji oraz kontynuację obowiązującego we wskazanym kwartale układu urbanistycznego poprzez ograniczenie do dwóch liczby kondygnacji planowanych obiektów.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...], znak: [...], ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego na nieruchomości oznaczonej numerem ewid. [...]/3 w obrębie [...] przy ul. [...] w B.. W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy, przytoczywszy treść art. 156 § 1 i art. 157 § 2 k.p.a. wskazał, że skarżący nie posiadają legitymacji do złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności wskazanej decyzji, albowiem nie byli oni stroną postępowania o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji - ich nieruchomość nie sąsiaduje z nieruchomością inwestora. Organ stwierdził ponadto, że skarżący nie wykazali interesu prawnego uzasadniającego uznanie ich za strony, mimo braku bezpośredniego sąsiedztwa z terenem inwestycji.