Wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 października 2015 r., sygn. II SA/Lu 25/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 października 2015 r. sprawy ze skargi E. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy z dnia [...] r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej E. B. kwotę 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]. Wójt Gminy T. L. ustalił warunki lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie odcinków dróg gminnych o klasie technicznej D ( dojazdowe ) o szerokości pasów dróg w projektowanych liniach rozgraniczających 12m, projektowanych szerokościach jezdni dwukierunkowych 6m. na działkach nr [...],[...] położonych w miejscowości R. pomiędzy ulicami S. D. i księdza S.i. W uzasadnieniu podano, że planowana inwestycja stanowi realizację celu publicznego o którym mowa w art. 6 pkt.1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami. Zdaniem organu budowa układu komunikacyjnego na terenie R. podyktowana jest istniejącą potrzeba i lokalnymi uwarunkowaniami mającymi na celu dobro wspólnoty samorządowej. Będzie służyć ogółowi i jest przeznaczona do zaspokojenia potrzeb powszechnych.

Po rozpoznaniu odwołania E. B., właścicielki działek nr [...], [...] objętych planowaną inwestycją, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzję Wójta utrzymało w mocy. Kolegium wskazało, że stosownie do art. 52 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora. Z kolei według art. 56 tej ustawy nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeśli zamierzenie jest zgodne z przepisami odrębnymi. Decyzja ta stanowi prawnie określoną formę oceny dopuszczalności lokalizacji inwestycji w określonym miejscu, w świetle powszechnie obowiązującego prawa, przy czym odnosi się do inwestycji celu publicznego o jakim stanowi art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Bezspornie do takich celów zalicza się budowę drogi. Organ zaznaczył również, że w sprawie został zachowany tryb postępowania. W aktach znajduje się zawiadomienie o wszczęciu postępowania doręczone wszystkim stronom postępowania, o których mowa w art. 53 ust.1 ustawy, a których imienny wykaz stanowi załącznik nr [...] do zawiadomienia. Z kolei zawiadomieniem z dnia [...]. Wójt Gminy T. L. poinformował właścicieli działek na których zaplanowano inwestycję, o możliwości zapoznania się z aktami sprawy i możliwości wypowiedzenia się w sprawie. Odpowiadając na zastrzeżenie E. B. co do szerokości drogi, organ wyjaśnił, że przyjęta szerokość ( 12m ) wynika z przepisów Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. W sprawie został sporządzony projekt decyzji, a sama decyzja została doręczona wszystkim stronom postępowania, także odwołującej się na adres wynikający z rejestru gruntów. Kolegium zaznaczyło, że strona nie zawiadamiała o zmianie adresu, ponadto w korespondencji podawała adres wymieniony w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Podało także, że prawo własności, choć stanowi najszerszą formę korzystania z rzeczy, nie daje jednakże właścicielowi pełni władzy nad rzeczą, a ustawowe jego granice wyznacza obowiązujące ustawodawstwo, w tym przepisy prawa administracyjnego. Chodzi tu także o przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Chociaż ustalenie lokalizacji drogi gminnej narusza interes odwołującej się, a także pozostałych właścicieli działek przez które ma przebiegać droga, dzieje się to w zgodzie z obowiązującym prawem. W ocenie Kolegium decyzja Wójta zawiera wszystkie niezbędne elementy, a jej uzasadnienie w stanie faktycznym i prawnym jest wystarczające.