Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 marca 2015 r., sygn. II SA/Gd 720/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2015 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A. B. i T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 3 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia w postępowaniu wznowieniowym decyzji w sprawie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 26 maja 2014 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 151 § 1 k.p.a., Wójt Gminy odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia 8 kwietnia 2008 r., nr [...] w sprawie naliczenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wyjaśnił, że w swym wniosku o wznowienie postępowania A. i T. B. powołali się na zaistnienie przesłanki z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. Wskazali, że Minister Infrastruktury decyzją z dnia 29 stycznia 2010 r. orzekł o zastosowaniu w stosunku do K. M., tj. rzeczoznawcy majątkowego, który sporządził operat szacunkowy w postępowaniu zakończonym decyzją z dnia 8 kwietnia 2008 r., kary dyscyplinarnej nagany. Ponadto strony powołały się na przesłankę wznowieniowa określoną w art. 145a k.p.a. twierdząc, że decyzja określająca opłatę planistyczną została oparta na przepisie prawa materialnego, t. art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm. ), zwanej dalej ustawą, którego niezgodność z Konstytucja RP stwierdził Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt P 58/08.

Zdaniem organu pierwszej instancji fakt zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego sporządzającego operat szacunkowy kary dyscyplinarnej, związanej z odpowiedzialnością zawodową nie stanowi "nowej okoliczności faktycznej istniejącej w dniu wydania decyzji nie znanej organowi", która mogła mieć wpływ na załatwienie sprawy. Okoliczność, że rzeczoznawca majątkowy po zakończeniu postępowania w pierwszej instancji dokonał na wniosek stron korekty operatów szacunkowych nie może również stanowić przesłanki do wydania nowej decyzji rozstrzygającej o istocie sprawy. Kwestionowanie przez strony operatu szacunkowego, sporządzonego na zlecenie organu prowadzącego postępowanie następuje wyłącznie poprzez przedstawienie opinii organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych, sporządzonej w trybie art. 157 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.) zwanej dalej "u.g.n.". W przedmiotowej sprawie opinia taka nie została sporządzona.