Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 października 2014 r., sygn. II SA/Rz 876/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Partyka Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ SO del. Elżbieta Mazur-Selwa Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 października 2014 r. sprawy ze skargi B. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej B. F. kwotę 500 zł /słownie: pięćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi B.F. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zwanego dalej SKO lub Kolegium z dnia [...] marca 2014r., nr [...] wydana w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy, wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst. jednolity Dz. U. z 2013r. poz. 267), zwanej dalej "k.p.a.", art. 59, art. 61 ust. 1, art. 56 w zw. z art. 64 ust 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz.U. 2012, Nr 647 ze zm.), zwanej dalej " ustawą".

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz z akt administracyjnych sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] stycznia 2014r., znak [...] Burmistrz [...] ustalił warunki zabudowy dla inwestycji pn.: "budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego" na działce ewid. nr 1138/2, położonej w miejscowości M., gm. [...], na rzecz J.O.

B.F., reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego R.M. wniosła odwołanie od wskazanej wyżej decyzji organu I instancji. Zarzuciła naruszenie art. 40 § 2 k.p.a. poprzez doręczenie decyzji bezpośrednio stronie, zamiast jej pełnomocnikowi - W.F.; art. 62 ust. 1 pkt 1 ustawy poprzez niedostosowanie warunków nowej zabudowy do cech i parametrów wyznaczonych przez istniejącą w danym miejscu zabudowę; art. 8 i art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak uzasadnienia wszystkich istotnych elementów rozstrzygnięcia decyzji oraz art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. poprzez niedostateczne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego, na skutek czego organ dokonał błędnej analizy stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji.