Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. VII SA/Wa 1681/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, , Sędzia WSA Mariola Kowalska (spr.), Sędzia WSA Mirosława Pindelska, Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi K. J., Z. J. na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odstąpienia od nałożenia obowiązków skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2013 r., znak: [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, zwany dalej "PINB", w S., na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 7, art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), zwanej dalej "Prawem budowlanym", po rozpatrzeniu sprawy robót budowlanych, związanych z budową budynku gospodarczego na sprzęt rolniczy na działkach nr ewidencyjny [...],[...] w miejscowości D. gmina S., odstąpił od nałożenia obowiązków wymienionych w art. 51 ust. 1 pkt 1, 2 Prawa budowlanego.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że przedmiotowy obiekt został wybudowany przez B. T. na podstawie decyzji Starosty S. z dnia [...] października 2005 r., Nr [...], o pozwoleniu na budowę. Jednak w wyniku wszczęcia na wniosek K. i Z. J. postępowania nieważnościowego oraz w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 1497/11, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego ostateczną decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., znak: [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody S. z dnia [...] marca 2011 r., Nr [...], o stwierdzeniu nieważność ww. decyzji o pozwoleniu na budowę. Organ I instancji wskazał, że w uzasadnieniu ww. wyroku Sąd stwierdził, że "skierowanie decyzji do osoby nieżyjącej, która w chwili wydawania decyzji nie miała już przymiotu strony, stanowi rażące naruszenie prawa, będące podstawą do stwierdzenia jej nieważności (art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.)". Ponadto Sąd stwierdził, że "odpowiedzialności karnej jakiej poddana jest osoba składająca oświadczenie zawierające nieprawdziwe dane, nie zwalniał organu w takim przypadku do wyjaśnienia kwestii wiarygodności dowodu jakim jest oświadczenie składane w trybie art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego".