Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Po 227/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2011 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz skarżącego kwotę 500,- (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2011 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., po rozpoznaniu odwołania J. B. od decyzji Burmistrza S. z dnia [...] 2011 r. nr PP.7331/003/09.II w sprawie odmowy ustalenia warunków zabudowy - uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia 13 stycznia 2009 r. J. B. wystąpił o ustalenie warunków zabudowy terenu dla projektowanej budowy siedliska obejmującego budynek mieszkalny jednorodzinny i budynek gospodarczo inwentarski w T. na działce o nr ewid. [...], obręb T..

Dnia [...] 2010 r. wydano decyzję o odmowie ustalenia warunków zabudowy, od której jednak wnioskodawca wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P..

Decyzją z dnia [...] 2010 r. nr [...] organ odwoławczy uchylił odmowną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Decyzją z dnia [...] 2011 r. nr [...] Burmistrz S. ponownie odmówił ustalenia warunków zabudowy. Wskazał, że zakwalifikował projektowaną inwestycję do "zabudowy zagrodowej", co spowodowało, iż znalazł zastosowanie art. 61 ust. 4 u.p.z.p. wyłączający ust. 1 pkt 1 tego artykułu. Następnie Burmistrz stwierdził, iż zabudowa spełnia wymogi wynikające z art. 61 ust. 1-4 u.p.z.p. Nie spełnia jednak warunku zgodności z art. 2 ustawy oraz z przepisami odrębnymi (art. 61 ust. 5 u.p.z.p.). Wskazał, że inwestycja tworzy zagrożenie dla możliwości zachowania ładu przestrzennego, a co za tym idzie prowadzi do rezultatu niezgodnego z ustawą oraz Europejską Konwencją Krajobrazową sporządzoną we Florencji dnia 20 października 2000 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 14, poz. 98). Powołał się przy tym na stanowisko zawarte w postanowieniu Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] 2009 r. nr [...], w którym wskazano na walory przyrodnicze terenu. Burmistrz uznał też, że realizacja inwestycji zagrozi tym walorom, stąd należy uznać ją także za sprzeczną z art. 2 pkt 1 u.p.z.p. Inwestycja jest nie do pogodzenia z charakterem miejsca, w którym ma być zrealizowana. Spowodowałaby ona nieodwracalne negatywne skutki dla środowiska naturalnego i ładu przestrzennego. Teren, na którym planowana jest inwestycja jest obecnie całkowicie pozbawiony jakiejkolwiek zabudowy i aktywności inwestycyjnej, a jednocześnie stanowi cenne miejsce przyrodnicze o rzadkich walorach krajobrazowych. Ponadto - zdaniem Burmistrza - pozytywna decyzja otworzyłaby możliwość do dalszej zabudowy i całkowitej degradacji przyrody, walorów krajobrazowych i istniejącego ładu przestrzennego. Organ zaznaczył też, że inwestycja jest sprzeczna ze Studium Gminy S., co również w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego przemawia za odmową jej dopuszczenia. Wreszcie argumentów za nieopuszczeniem zabudowy działki [...] dostarcza art. 119 ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, ze zm.), który wprowadza zakaz lokalizacji obiektów budowlanych ograniczających ludziom i dziko występującym zwierzętom dostęp do wody.