Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 marca 2011 r., sygn. II SA/Łd 1371/10

Dnia 3 marca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska, Sędzia NSA Anna Stępień (spr.), Protokolant Asystent sędziego Marcin Olejniczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2011 roku przy udziale - sprawy ze skargi H. W. i G. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 59 ust. 1 i art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 ze zm.) oraz art. 104 i art. 105 K.p.a., Prezydent Miasta Ł. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie ośrodka rehabilitacji i diagnostyki dzieci, przewidzianej do realizacji w Ł. przy ul. A, fragmenty działek o nr ewid. [...] w obrębie [...].

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że w dniu 21 kwietnia 2009r. P. B. złożył wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie obiektu usługowego (handlowego) o powierzchni sprzedaży 500m2.

W dniu 29 grudnia 2009r. inwestor zmienił wniosek, wskazując, iż przedmiot planowanej inwestycji to budowa ośrodka stacjonarnej rehabilitacji dzieci. W dniu 12 marca 2010r. inwestor ponownie zmienił wniosek, określając, że planowaną inwestycję stanowi budowa ośrodka rehabilitacji i diagnostyki dzieci.

Organ pierwszej instancji, wskazując na wyniki przeprowadzonej analizy, stwierdził, że planowana inwestycja nie zachowuje funkcji obszaru, linii zabudowy ustalonej od strony rzeki i parametru szerokości elewacji frontowej. W związku z tym, w ocenie organu pierwszej instancji, nie spełnia warunku dobrego sąsiedztwa.

Zgodnie z ostatnio obowiązującym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta Ł., ustanowionym uchwałą Rady Miejskiej w Ł. nr [...] z dnia [...], który obowiązywał do dnia 31 grudnia 2003r., nieruchomość objęta wnioskiem sklasyfikowana została jako teren dolin rzecznych, położonych w obrębie obszarów zurbanizowanych (19.05.01/Z.E3.12), dla których po spełnieniu kilku warunków określonych w tym planie nie wykluczono możliwości lokalizacji zabudowy mieszkaniowej i usługowej w odległości nie mniejszej niż 80 m od linii brzegowej cieku w celu ochrony hydrologicznej, jak i dla zachowania korytarza przewietrzającego. Planowana zabudowa zlokalizowana jest w odległości od 40 do 80 m od rzeki, zatem jest w sprzeczności z tym planem. Organ pierwszej instancji wskazał również na sprzeczność planowanej inwestycji ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Ł. przyjętym uchwałą nr [...] Rady Miejskiej w dniu [...]. Wskazał przy tym, że Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Ł. na mocy art. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wiąże organ przygotowujący nowy plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego i zgodnie z art. 24 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi podstawę tworzenia gminnego zasobu nieruchomości.