Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Kr 1702/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędziowie : WSA Mirosław Bator (spr.) WSA Jacek Bursa Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi W.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 25 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 7 marca 2011 r. znak: [.....] Prezydent Miasta K. po ponownym rozpatrzeniu wniosku H.S. i J.S.- odmówił wznowienia postępowania w sprawie zakończonej wydaniem decyzji nr [.....] z dnia 19 sierpnia 2009 r. ustalającej warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn. "Budowa dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażem oraz zjazdami z al. [.....] i linią nn na działkach [.....] i [.....] obr. [.....] w K". W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że sprawa niniejsza jest przedmiotem ponownego rozpoznania, a to na skutek uchylenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze uprzednio wydanej decyzji Prezydenta Miasta K. o odmowie wznowienia postępowania. Organ II instancji wskazał, iż wydanie decyzji nastąpiło bez zbadania, czy wnioskodawcy zachowali miesięczny termin do wniesienia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie. Ponadto Kolegium udzieliło wskazań co do ustalenia kręgu stron w postępowaniu. Rozpoznając sprawę ponownie organ I instancji wskazał, że w dniu 19 sierpnia 2009 r. wydana została decyzja ustalająca warunki zabudowy dla opisanego powyżej zamierzenia inwestycyjnego. W dniu 9 marca 2010 r. wpłynął wniosek H.S. i J.S..o wznowienie postępowania zakończonego w/w decyzją. We wniosku podniesiono, że wnioskodawcy nie brali udziału w postępowaniu pomimo tego, że stanowiąca ich własność nieruchomość znajduje się w najbliższym otoczeniu terenu, na którym ma być zrealizowana projektowana inwestycja. Organ omówił zagadnienie wznowienia postępowania wskazując, że w sytuacji gdy po przeprowadzeniu wstępnego postępowania wyjaśniającego organ ustali, iż wniosek nie pochodzi od strony postępowania, nie może wszcząć postępowania w przedmiocie wznowienia, gdyż naruszałoby to normę prawną określoną w art. 147 k.p.a., który dopuszcza możliwość wznowienia postępowania wyłącznie na wniosek strony, która nie brała udziału w postępowaniu (o ile nie zachodzi przesłanka wznowienia z urzędu). Właściwe określenie kręgu stron w postępowaniu w sprawie ustalenia warunków zabudowy wymaga badania, czy istnieje związek interesu prawnego danego podmiotu z postępowaniem w danej sprawie na gruncie każdego indywidualnego przypadku. Powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok NSA z dnia 6 lipca 2007 r., sygn. II OSK 1016/06 oraz wyrok NSA z dnia 10 marca 2009 r., sygn. akt II OSK 316/08J) organ wskazał, że nie ma podstaw do tego, aby twierdzić, że stronami postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy są tylko i wyłącznie właściciele lub użytkownicy wieczyści działek bezpośrednio sąsiadujących z terenem inwestycji. Nie ma również podstaw do tego, aby twierdzić, że wszyscy właściciele lub użytkownicy wieczyści działek bezpośrednio sąsiadujących z terenem inwestycji są stronami postępowania.(...) w każdym takim przypadku należy przeprowadzić stosowną analizę, czy dana osoba ma interes prawny, aby uczestniczyć w takim postępowaniu. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, co do okoliczności zachowania w niniejszej sprawie terminu przez wnioskodawców, organ uznał, iż zachowali oni miesięczny termin, o którym mowa w art. 148 § 2 k.p.a. Okoliczności dowiedzenia się o decyzji wskazane przez wnioskodawców w świetle przedłożonych do akt sprawy dowodów nie budzą wątpliwości, ani nie dają podstaw do przyjęcia stanowiska odmiennego. Twierdzenia wnioskodawców o terminie powzięcia informacji o wydaniu decyzji korespondują również z faktem rozpoczęcia robót budowlanych na terenie działki nr [.....] . Jednakże wznowienie postępowania nie jest zasadne, gdyż wnioskodawcy nie legitymują się interesem prawnym, który uzasadniałby ich udział w postępowaniu, którego wznowienia żądają. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy organ biorąc pod uwagę wskazania zawarte w orzeczeniu Samorządowego Kolegium Odwoławczego, wyjaśnił, iż dokonując oceny przymiotu strony nie kierował się odległością usytuowanej zabudowy, ale uprawnieniami wynikającymi z tytułu własności nieruchomości gruntowej znajdujących się w granicy z działką przeznaczoną pod inwestycję. Dokonując oceny planowanego zamierzenia inwestycyjnego na nieruchomości sąsiedniej, w kontekście nieuciążliwego charakteru zabudowy jednorodzinnej, organ ustalił, iż zasięg tego wpływu ogranicza się co najwyżej do przygranicznego pasa nieruchomości i z tego względu za strony postępowania uznano właścicieli nieruchomości bezpośrednio usytuowanych przy działce będącej terenem inwestycji. W ocenie organu l instancji o przymiocie strony decydowało nie usytuowanie najbliższych obiektów budowlanych, ale prognozowane oddziaływanie nowej zabudowy na teren sąsiednich działek w pasie przygranicznym. W opinii organu zabudowa jednorodzinna charakteryzuje się znikomym negatywnym oddziaływaniem na nieruchomości sąsiednie i z tego względu uznani za stronę zostali jedynie bezpośredni sąsiedzi. W przedmiotowej sprawie nie zachodziły żadne okoliczności szczególne, które determinowałyby odmienne ustalenie zasięgu oddziaływania inwestycji tego rodzaju. Przewidywane uciążliwości oddziaływania planowanej inwestycji, na które powołują się wnioskodawcy w istocie ograniczają się do negatywnego wpływu na działkę drogową nr [.....] stanowiącą własność Gminy Miejskiej K. , z której faktycznie korzystają Państwo Sarnowie jako dojazd do własnej nieruchomości. Ochrona przed utrudnieniem korzystania z działki drogowej stanowi o istnieniu interesu faktycznego po stronie wnioskujących, bowiem źródłem ich uprawnień jest wprost stosunek prawny (umowa) łączący ich z właścicielem nieruchomości - nie ma bowiem normy prawa materialnego, która wprost - niezależnie od łączącego ich stosunku zobowiązaniowego z właścicielem drogi - dawałaby im uprawnienie do tego gruntu. Mając na uwadze powyższe organ stwierdził, że właścicielom działki nr [.....] przysługuje jedynie interes faktyczny w sprawie, bowiem są oni niewątpliwie zainteresowani wynikiem postępowania, jednakże potencjalne zagrożenie pogorszenia jakości nawierzchni drogi niebędącej ich własnością nie stanowi prawnie umocowanego interesu.