Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. VII SA/Wa 41/12

25 kwietnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska, , Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), Sędzia WSA Urszula Wilk, Protokolant ref. staż. Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) listopada 2011 r. znak: (...) w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) listopada 2011 r., znak (...) Główny Inspektor Sanitarny, na podstawie art. 138 § 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jedn. Dz. U. z 2000 Nr 98, poz. 1071 ze zm. (dalej kpa) po rozpatrzeniu odwołania D. S. od decyzji (...) Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) sierpnia 2011 r., Nr (...) o nie stwierdzeniu u D. S. choroby zawodowej astmy oskrzelowej wymienionej w poz. 6 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Z akt postępowania administracyjnego wynika, że D. S. jako st. pielęgniarka w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym Szpitala Powiatowego w K. w czasie pracy miała kontakt ze środkami (substancje i preparaty) chemicznymi stosowanymi do dezynfekcji skóry i błon śluzowych pacjentów oraz do mycia i dezynfekcji sprzętu przed i po zabiegu chirurgicznym. Do jej obowiązków należało zajmowanie się pacjentami a w szczególności: 1) prowadzenie dokumentacji pacjentów; 2) mycie pacjentów (toaleta); 3) wykonywanie iniekcji i pobieranie materiału biologicznego do badań; 4) przygotowywanie pacjentów do zabiegu chirurgicznego i asystowanie przy tych zabiegach; 5) przygotowywanie środków dezynfekcyjnych i sporządzanie roztworów z tych środków. Wykonując wymienione czynności przez okres całego dyżuru (12 godzin), D. S. przebywała w atmosferze ułatwiającej ulatnianie się tych środków dezynfekcyjnych. Z orzeczenia lekarskiego Nr (...) z dnia (...) czerwca 2009 r. wydanego w jednostce orzeczniczej pierwszego stopnia tj. w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w L. wynika, iż u D. S. nie rozpoznano choroby zawodowej "astma oskrzelowa" wymienionej w poz. 6 wykazu stanowiącego załącznik do rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych. Choroby tej nie rozpoznano również w jednostce orzeczniczej drugiego stopnia tj. w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., do którego D. S. została skierowana po wniesieniu odwołania od orzeczenia jednostki orzeczniczej pierwszego stopnia. Z wydanego w tym Instytucie orzeczenia lekarskiego Nr (...) z dnia (...) stycznia 2010 r. wynika, że wykonane u D. S. badania spirometryczne i badania gazów krwi kapilarnej arterializowanej w spoczynku nie wykazały zaburzeń wentylacji płuc ani cech niewydolności oddechowej. Ponadto, diagnostyka alergologiczna nie wykazała w testach skórnych uczulenia na pospolite alergeny wziewne. Testy płatkowe - zestaw standardowy rozszerzony o środki dezynfekcyjne i olejki zapachowe były ujemne. Również testy ekspozycyjne (placebo oraz z preparatem Bucasan - wskazanym przez D. S. jako najbardziej przyczyniający się do jej dolegliwości) wypadły ujemnie, zarówno pod względem klinicznym (brak objawów bronchospastycznych) jak i spirometrycznych (brak spadku FEVi). Zdaniem Instytutu, "całokształt obserwacji klinicznych, wyniki diagnostyki laboratoryjnej i alergologicznej, a zwłaszcza badań czynnościowych układu oddechowego nie uzasadniają w chwili obecnej rozpoznania u badanej zawodowej astmy oskrzelowej".