Wyrok WSA w Lublinie z dnia 1 marca 2012 r., sygn. II SA/Lu 1018/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 lutego 2012 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego dotyczącego ustalenia warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 października 2011 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...], po rozpatrzeniu odwołania M. K. od decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia 22 czerwca 2010 r., nr [...], ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na realizacji budynku handlowo-usługowego wraz z przyłączami, infrastrukturą techniczną, totemem reklamowym, drogami wewnętrznymi, placem manewrowym, parkingami oraz zjazdem z drogi publicznej na działce nr ewid. "a" oraz na części działki nr ewid. "b", położonej [...], przy ul. S. [...] - umorzyło postępowanie odwoławcze.

Decyzja ta zapadła w następujących okolicznościach sprawy:

W dniu 7 maja 2010 r. A Spółka z o.o. z siedzibą [...] złożyła wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla wymienionej na wstępie inwestycji zaplanowanej na działce nr ewid. "a" oraz na części działki nr ewid. "b", [...], przy ul. S. [...].

Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia 22 czerwca 2010 r., nr [...], ustalił warunki zabudowy dla zamierzonego przez wnioskodawcę przedsięwzięcia.

Odwołanie od tej decyzji złożyła M. K., zarzucając organowi pierwszej instancji naruszenie art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez przyjęcie, że objęty wnioskiem budynek stanowi obiekt o charakterze komplementarnym wobec obiektów już istniejących, a także zarzuciła pominięcie w analizie jego charakteru i cech, niepowiązanie ich z gabarytami oraz formą architektoniczną obiektów już istniejących oraz pominięcie dotychczasowej linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu.