Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. VIII SA/Wa 776/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kot, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak /sprawozdawca/, Sędzia WSA Leszek Kobylski, Protokolant Referent Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi G. S. - [...] na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez G. S. - T. jest decyzja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r. nr [...], wydana w postępowaniu nadzwyczajnym w trybie stwierdzenia nieważności, w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] Wojewoda [...], po ponownym rozpoznaniu wniosku J. S., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Starosty P. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] wydanej dla A. i R. S., udzielającej pozwolenia na budowę i zatwierdzającej projekt budowlany budynku handlowo - usługowego na działkach o numerach ewidencyjnych: [...] i [...], położonych w P. przy ul. W..

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że sprawa jest ponownie przedmiotem rozpoznania po uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie VIII SA/Wa 199/10, na skutek skargi J. S.., decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2010 r. i utrzymanej nią w mocy decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2009 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności opisanej na wstępie decyzji Starosty P.. Organ dokonał szczegółowej analizy przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji wynikających z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) i uznał, że żadna z nich nie zachodzi w sprawie. Organem właściwym instancyjnie, rzeczowo i miejscowo był Starosta P., decyzja została wydana w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlanego (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.; dalej: ustawa Prawo budowlane). Organ nie stwierdził również rażącego naruszenia prawa w zakresie podnoszonego przez J. S. naruszenia linii zabudowy poprzez powstanie budynku z wykuszem nad chodnikiem, co jest zgodne z wydaną w sprawie decyzją o warunkach zabudowy oraz przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.