Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 2386/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Tomasz Stawecki, sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant ref. staż. Agata Abramowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia (...) sierpnia 2015 r. znak: (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala
Uzasadnienie
Sygn. akt VII SA/Wa 238615
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia (...) sierpnia 2015 r. nr (...) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania (...) od decyzji Wojewody (...) z dnia (...) kwietnia 2015 r., znak: (...); odmawiającej stwierdzenia, na wniosek (...), nieważności decyzji Starosty (...) z dnia (...) lipca 2009r., Nr (...), znak: (...); zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej Miastu (...) pozwolenia na przebudowę nawierzchni (...) (zmienionej decyzją własną z dnia (...) czerwca 2010r., Nr (...) oraz decyzją z dnia (...) grudnia 2010r., Nr (...)), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Z akt postępowania administracyjnego wynika, że Starosta (...) decyzją z dnia (...) lipca 2009 r., Nr (...) zatwierdził projekt budowlany i udzielił Miastu (...) pozwolenia na przebudowę nawierzchni (...) na działkach nr (...). Powyższa decyzja została zmieniona decyzjami Starosty (...) z dnia (...) czerwca 2009 r. i (...) grudnia 2009 r., znak: (...).
Wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji złożyła (...) (dalej jako "skarżąca"). W ocenie skarżącej decyzja została wydana naruszeniem obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sprzed nowelizacji dokonanej uchwałą Nr (...) Rady Miejskiej (...) z dnia (...) stycznia 2011 r., polegającym na uniemożliwieniu dojazdu do działki nr (...), której skarżąca jest właścicielem.