Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 marca 2011 r., sygn. II SA/Wr 706/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Halina Kremis Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Protokolant: Asystent sędziego Wojciech Śnieżyński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 marca 2011 r. sprawy ze skargi W. N., L. N. i H. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. orzeka, iż zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości; III. zasądza zwrot kosztów postępowania od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz skarżących w kwocie 500 (pięćset) zł

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. nr [...] Prezydent W. na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz art. 104 kpa ustalił na rzecz K. D. i Z. D. warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej (w miejscu po wyburzeniu istniejącej zabudowy), przewidzianej do realizacji we W. przy ul. J.[...], obręb P., AM-[...], działka nr[...].

W odwołaniu złożonym od powyższej decyzji W. N., L. N. i H.N. wnieśli o jej uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, zarzucając tej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz sprzeczność istotnych ustaleń organu I instancji ze zgromadzonym materiałem dowodowym.

Odwołujący się podali, że rozpatrując wniosek inwestorów organ I instancji ograniczył się jedynie do rozpatrzenia kwestii frontowej części planowanej inwestycji, bagatelizując jej wysokość (8,30 m) i pomijając zagadnienia dotyczące rozbudowy w głąb działki. Podkreślili, że wszystkie domy w zabudowie bliźniaczej mają identyczną długość w głąb działek i różnią się jedynie zabudowaniami gospodarczymi "doklejonymi" do tych budynków, które nie stanowią części budynków mieszkalnych, mają płaskie dachy, a ich wysokość nie przekracza 3 m. Zarzucili ponadto, że dane zawarte w tabeli ujętej w pkt 1 części tekstowej wyników analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu na obszarze analizowanym stoją w sprzeczności z zapisami zawartymi w pkt 1 oraz pkt 2a kwestionowanej decyzji. Wywodzili, że sposób rozbudowy budynku inwestorów bez analogicznej rozbudowy budynku skarżących całkowicie zniekształci bliźniaczy charakter bryły całego obiektu, naruszając przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).