Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. I SA/Ol 289/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod,, Sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.), Protokolant Krzysztof Dzieliński, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 8 lipca 2010r. sprawy ze skargi E.B.F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr '[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych, 1.uchyla zaskarżoną decyzję, 2.zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 757zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie.
Uzasadnienie
I SA/Ol 289/10
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania E. F. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 12.11.2009r. odmawiającą umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę za grudzień 1999r. oraz kwiecień 2000r.
Z akt sprawy wynika, iż wnioskiem z dnia 15.09.2008 r. Skarżąca zwróciła się o umorzenie zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące: listopad 1999 r., marzec 2000 r., grudzień 2000 r. wraz z odsetkami za zwłokę. Pismem z dnia 19.10.2009 r. pełnomocnik Strony sprecyzowała wniosek z dnia 15.09.2008 r. wnosząc o umorzenie zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: grudzień 1999 r. w kwocie 32.672,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od dnia 3.02.2000 r., kwiecień 2000 r. w kwocie 281.454,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od dnia 12.06.2000 r., kwiecień 2000 r. w kwocie 13.667,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od dnia 14.08.2000 r. We wniosku z dnia 15.09.2008 r. Skarżąca podała, że w listopadzie 1997 r. za namową swojego ojca zarejestrowała w Urzędzie Gminy w B. działalność gospodarczą pod firmą "A". Działalność faktycznie prowadził ojciec na własny rachunek, choć w Jej imieniu. Bez wiedzy i zgody Skarżącej ojciec nienależnie pobrał zwrot podatku VAT w kwocie 335.490,00 zł oraz zaprzestał uiszczania opłat leasingowych. W wyniku przeprowadzonej kontroli Urząd Kontroli Skarbowej, wydał decyzje w których określił zaległość w podatku od towarów i usług. Skarżąca skierowała do Prokuratury Rejonowej w B. zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. W dniu 21.10.2003 r. Sąd Rejonowy w B. wydał wyrok sygn. akt "[...]", w którym uznał oskarżonego S. F. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego określonego w art. 76 § 1, w związku z art. 6 § 2 Kodeksu karnego skarbowego. Skarżąca podała, iż zaległości podatkowe powstały bez jej winy i wiedzy. Zaistniała sytuacja jest paraliżująca dla Niej, nie może normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Skarżąca podała, iż nie posiada żadnego majątku a jej jedynym źródłem utrzymania jest praca zarobkowa i comiesięczna pensja. W przedmiotowej sprawie wystąpił ważny interes podatnika. Egzekwowanie tak olbrzymiej kwoty od osoby, która padła ofiarą oszustwa jest niesprawiedliwe i nie powinno mieć miejsca w praworządnym społeczeństwie.