Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 maja 2010 r., sygn. I SA/Ol 123/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski,, sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.), Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztyn na rozprawie w dniu 26 maja 2010r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

I SA/Ol 123/10

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania J. K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" orzekającą o odmowie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń 2006r. w kwocie 2.923,00 zł plus odsetki za zwłokę w kwocie 1.227,00 zł, oraz listopad 2006r. w kwocie 1.594,00 zł plus odsetki za zwłokę w kwocie 524,00 zł.

Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 3.08.2009r. Skarżący zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o umorzenie w całości zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu podał, że jest bezrobotny, bez prawa do zasiłku, choruje i leczy się w poradni w D., ma bardzo trudną sytuację materialną - korzysta z zasiłku okresowego z GOPS w R., w wysokości 351 zł. Żona choruje od 15 lat i jest niepełnosprawna, ma orzeczony stopień niepełnosprawności i jest pozbawiona zasiłku stałego. Wraz z żoną żyją z zasiłku okresowego. Mają niepopłacone rachunki za światło, wodę, śmieci oraz zaciągnięte długi od znajomych oraz dorosłych dzieci. Znajdują się w bardzo trudnej sytuacji materialnej, dlatego proszą o pozytywne rozpatrzenie prośby.

Decyzją z dnia "[...]" organ podatkowy I instancji odmówił umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług. Powołując się na art. 67a§1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa organ uznał, iż sytuacja materialna w jakiej znajduje się Skarżący i jego żona wypełnia przesłankę "ważnego interesu podatnika", jednakże okoliczności w jakich doszło do powstania przedmiotowych zaległości nie noszą charakteru nadzwyczajnych. Odnosząc się do sytuacji Skarżącego naczelnik wskazał, iż prowadził on działalność gospodarczą w okresie od 15.12.2001 r. do 31.01.2007 r. Przedmiotowe zaległości wynikały ze złożonych przez Skarżącego deklaracji VAT 7. Według oświadczenia z dnia 18.08.2009 r. przyczyną powstania zaległości byli nieuczciwi klienci, którzy nie zapłacili mu pieniędzy z tytułu wykonanych prac. Jednocześnie organ zaznaczył, iż z kwot, które otrzymał w okresie od stycznia do kwietnia oraz w październiku 2006 r. tj. kwoty 14.792,50 zł za faktury nr 1-5 i 1.400 zł za faktury nr 6 i 7, powinien uregulować przynajmniej częściowo zaległości, o których umorzenie się ubiega. Skarżący otrzymując należności od kontrahentów miał bowiem obowiązek odprowadzić należny podatek do budżetu.