Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 maja 2011 r., sygn. I SA/Po 127/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości i podatku rolnego - III i IV raty 2010 r. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] r. Nr [...]
Uzasadnienie
Dnia [...] listopada 2010 r. J. P. skierował do Burmistrza Miasta i Gminy P. wniosek o umorzenie trzeciej i czwartej raty podatku rolnego i podatku od nieruchomości. Podatnik wskazał, że wiosną 2010 r. poniósł w wyniku podtopienia wysokie straty w uprawach sięgające 35% średniej produkcji rocznej. Zainteresowany podał, że musi dokonać również zakupu świeżych siewów oraz zaorania gruntów na wiosnę - do czego zmuszony jest wynająć maszyny rolnicze, których nie posiada. Wnioskodawca dodatkowo podniósł, iż choruje - posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności, niewydolność serca i krążenia oraz oczekuje na operację wszczepienia rozrusznika.
W oparciu o zgromadzone w postępowaniu pierwszoinstancyjnym dowody Burmistrz Miasta i Gminy P., działając na podstawie art. 207 i art. 210 w zw. z art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej w skrócie: O.p.), decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...], orzekł o odmowie umorzenia zaległego podatku rolnego i od nieruchomości, tj. trzeciej i czwartej raty 2010 r. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał na uznaniowy charakter decyzji o zastosowaniu ulg w spłacie zaległości podatkowych oraz stwierdził, że sytuacja majątkowa podatnika nie jest sytuacją wyjątkową, zagrażającą w szczególności jego egzystencji. W pierwszej kolejności, zdaniem organu, ponoszenie wydatków na najem usług rolniczych nie jest sytuacją nagłą i nieprzewidywalną, tylko niezmiennym faktem oczywistym. Po drugie, trudne warunki pogodowe również nie stanowią okoliczności nadzwyczajnej, gdyż w podobnej sytuacji znalazło się wielu podatników na terenie całego kraju. Stąd w świetle zasady sprawiedliwości podatkowej argument ten nie zasługuje na uzasadnienie. Organ zwrócił uwagę również na to, że osoba prowadząca gospodarstwo rolne ponosi ryzyko wynikające z jego niepowodzenia. Przy tym niedopuszczalne jest przenoszenie kosztów przejściowych niepowodzeń na budżet jednostki samorządu terytorialnego.