Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 7 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Go 121/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi T.K., R.K.. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego oddala skargę.

Uzasadnienie

U Z A S A D N I N I E

Decyzją z dnia [...] listopada 1994r. Kierownik Urzędu Rejonowego zatwierdził plan realizacyjny i udzielił inwestorom T. i R.K. pozwolenia na budowę budynku letniskowego z bezodpływowym szczelnym zbiornikiem na ścieki sanitarne i studnią na działce nr [...].

Decyzją z dnia [...] marca 1998 r. Kierownik Urzędu Rejonowego znak [...], po dokonaniu kontroli budowanych obiektów w dniu [...] lutego 1996 r. i [...] sierpnia 1996 r., nakazał inwestorom rozbiórkę budynku letniskowego i bezodpływowego szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne na dz. nr [...] z uwagi na ich budowanie niezgodnie z wydanym pozwoleniem. Decyzją z dnia [...] maja 1998r. Wojewoda utrzymał w mocy w/w decyzję, a WSA w Poznaniu wyrokiem z dnia 15 kwietnia 1999 r. oddalił skargę na powyższą decyzję.

Decyzją z dnia [...] maja 2008r. znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, stwierdził nieważność decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia [...] listopada 1994r. udzielającej pozwolenia na budowę, wskazując, iż nieruchomość objęta w/w decyzją zgodnie z obowiązującym na dzień wydania decyzji miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy i Miasta Nr XXVIII/226/94 z dnia [...]6 maja 1994 r. (Dz. Urz. W.L. Nr 10, poz. 89) znajduje się na terenie oznaczonym symbolem 10.7 UTL, który pełni funkcję rekreacyjną, gdzie projektowana jest zabudowa letniskowa. Jednak zaznaczono, że ,,przedsięwzięcie działań zmierzających do zagospodarowania terenu uzależnia się od wcześniejszego ustalenia strefy ochronnej ujęcia wody dla m. [...] i określenia warunków zagospodarowania tej strefy przez Wydział Ochrony Środowiska - Urzędu Wojewódzkiego". GINB stwierdził, iż przedmiotowa decyzja wydana została mimo zapisu planu miejscowego przed ustaleniem dla terenu strefy ochronnej ujęcia wody (co nastąpiło dopiero decyzją Wojewody z dnia [...] października 1995 r., uchyloną następnie decyzją Ministra Ochrony Środowiska z [...] sierpnia 1998 r.). Uchybienie to zdaniem GINB powoduje w zw. z art. 3 Prawa budowlanego naruszenie art. 33 ustawy z 1984 r. o planowaniu przestrzennym a zgodnie z którym plan miejscowy stanowi podstawę m.in. wydawania decyzji w sprawie wykorzystania gruntów na cele inwestycyjne i naruszenie to uznane zostało za rażące w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa.