Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2009 r., sygn. IV SA/Wr 493/08

Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS stwierdzające niezdolność sędziego do wykonywania pracy na stanowisku naukowo-dydaktycznym, w powiązaniu ze stwierdzoną wcześniej trwałą niezdolnością do pełnienia obowiązków sędziegoz powodu choroby, powinno być równoznaczne z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak (sprawozdawca), Protokolant Robert Hubacz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 29 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi D. N.-G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku pielęgnacyjnego I. uchyla decyzję I i II instancji, II. II. nie orzeka w przedmiocie wykonania decyzji.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest ostateczna decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...], podjęta na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego, art. 16 ust. 1 i ust, 2 pkt 2 w związku z art. 3 pkt 20 i 21 oraz art. 23 ust. 4 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. oświadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r.. nr 189, poz. 992 z późn. zm.), mocą której utrzymano w mocy, wydaną z upoważnienia Prezydenta W., decyzję Zastępcy Kierownika Działu świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] r. ([...]), odmawiającą przyznania D. N.-G. zasiłku pielęgnacyjnego.

Wnioskiem z dnia 7 marca 2008 r. D. N.-G. wystąpiła o ustalenie dla niej prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z tytułu niepełnosprawności.

Decyzją z dnia [...] r. ([...]), organ pierwszej instancji odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że otrzymał od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych we W. informację, iż orzeczenie o trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił nie jest równoznaczne z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. W tym stanie rzeczy organ pierwszej instancji stwierdził, że sytuacja prawna Wnioskodawczyni nie wyczerpuje przesłanek do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego.