Wyrok WSA w Opolu z dnia 3 grudnia 2007 r., sygn. II SA/Op 392/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2007 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], Nr [...], Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w O. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w S. z dnia [...], Nr [...], o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu u E. S., zatrudnionej w latach 1962-1964 w [...] w Z. jako robotnik budowlany, a następnie w okresie od 17 lipca 1964 r. do 31 sierpnia 1997 r. w A S.A. w Z. na stanowisku operatora suwnicy manipulacyjno-transportowej w narażeniu na hałas ponadnormatywny. Pomiary środowiska pracy wykonywane przez zakładowe Laboratorium Higieny Pracy wykazały, że do 1995r. poziom natężenia hałasu na tym stanowisku pracy przekraczał najwyższe dopuszczalne natężenie wynoszące 85 dB i zawierał się w zakresie 84-95 dB. Dopiero od 1996r. poziom ten nie przekraczał normatywu higienicznego i wynosił 82-83dB.

E. S. była badana w dniach 13 stycznia 1997 r. i 21 lutego 1997 r. w Przychodni Chorób Zawodowych w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., gdzie orzeczeniem z dnia 7 kwietnia 1997 r. stwierdzono u niej niedosłuch obustronny typu odbiorczego. Podniesiono, iż średnie ubytki słuchu po odliczeniu poprawki na wiek wynoszą UP-11 dB, UL-25 dB, jednak wielkość ubytków słuchu nie daje podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu. Ubytki określono w powtarzalnej audiometrii tonalnej zweryfikowanej obiektywną audiometrią impedancyjną.