Orzeczenie
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 listopada 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii. - Sprawa C-216/05., sygn. C-216/05
Sprawa C‑216/05
Komisja Wspólnot Europejskich
przeciwko
Irlandii
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Ocena skutków niektórych przedsięwzięć dla środowiska - Dyrektywy 85/337/EWG i 97/11/WE - Ustawodawstwo krajowe - Udział ludności w niektórych procedurach oceny za opłatą
Streszczenie wyroku
1. Akty instytucji - Dyrektywy - Wykonanie przez państwa członkowskie
(art. 249 akapit trzeci WE)
2. Środowisko naturalne - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Dyrektywa 85/337
(dyrektywa Rady 85/337, art. 6 ust. 2 i 3)
1. Zgodnie z art. 249 akapit trzeci WE państwa członkowskie są zobowiązane, dokonując transpozycji dyrektywy, zapewnić jej pełną skuteczność, dysponują jednak szerokim zakresem swobodnego uznania w kwestii wyboru środków. Zezwolenie wprost w innej dyrektywie na pobieranie opłat nie uzasadnia ogólnego domniemania, że ustawodawca wspólnotowy zamierzał zezwolić na pobieranie opłat tylko w przypadkach, gdy uczynił to wprost. Twierdzenie, zgodnie z którym państwo członkowskie nie ma prawa wymagać wniesienia opłat, ponieważ przedmiotowa dyrektywa nie zawiera przepisu wprost na to zezwalającego, jest nie do pogodzenia ze swobodą wyboru wynikającą z art. 249 akapit trzeci WE.
(por. pkt 26-28)
Pobieranie opłaty administracyjnej nie jest samo w sobie sprzeczne z celami dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne. W istocie z motywu szóstego podobnie jak z art. 6 ust. 2 tej dyrektywy wynika, że jednym z jej celów jest umożliwienie zainteresowanym grupom ludności wyrażenia opinii w ramach procedury wydawania zezwolenia na realizację przedsięwzięć mogących wywierać istotne skutki dla środowiska. W tym zakresie art. 6 ust. 3 dopuszcza poddanie przez państwa członkowskie udziału grup ludności, których dotyczy przedsięwzięcie, pewnym warunkom. Zgodnie z tym przepisem państwa członkowskie mogą określić sposób informowania i konsultacji z zainteresowanymi grupami ludności, a szczególnie wskazywać grupy, których dotyczy przedsięwzięcie, oraz określać w szczegółach, w jaki sposób grupy te będą informowane i w jaki sposób będą przeprowadzane z nimi konsultacje.