Wyrok SN z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. II CSK 111/15

Zasady dochodzenia roszczeń zwrotnych na podstawie art. 37 konwencji CMR obejmują wyłącznie przewoźników sukcesywnych, a zatem wobec braku jednoznacznych ustaleń pozwalających na kwalifikację spółki jako kolejnego przewoźnika w ramach przewozu sukcesywnego nie można wydać rozstrzygnięcia.

Gazeta Prawna nr 68/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Owczarek (przewodniczący)

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa K. - T. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. przeciwko A. Towarzystwu Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2016 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 11 września 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając mu orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd I instancji oddalił powództwo przewoźnika drogowego o zapłatę odszkodowania, skierowane przeciwko pozwanemu ubezpieczycielowi odpowiedzialności cywilnej, z tytułu szkody polegającej na częściowym zniszczeniu przesyłki mięsa podczas przewozu z Niemiec do Włoch oraz zwrotu opłat poniesionych w bezpośrednim związku z tym transportem międzynarodowym. Sąd ten ustalił, że jako nadawcę przesyłki w liście przewozowym wskazano w pkt 1 duńską spółkę D. GmbH, w rubryce 16 listu jako przewoźnika wskazano N.K., zaś w rubryce 17 jako kolejnego przewoźnika (sukcesywnego) wskazano powódkę.