Wyrok SN z dnia 31 marca 2023 r., sygn. II CSKP 1081/22

1. W świetle art. 4 i 9 ust. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), osoba niebędąca stroną umowy przewozu nie może być uznana za nadawcę przesyłki tylko z tej przyczyny, że została wskazana jako nadawca w liście przewozowym.

2. Nadawcą przesyłki jest strona zawierająca z przewoźnikiem umowę przewozu.

3. Prawo nadawcy do rozporządzania towarem w rozumieniu art. 12 konwencji CMR wygasa z chwilą wydania drugiego egzemplarza listu przewozowego odbiorcy.

4. W przypadku, gdy osoba dostarczająca towar do przewozu działa na rachunek nadawcy, nie posiada ona własnych uprawnień wobec przewoźnika, w tym uprawnienia do rozporządzania towarem.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący) ‎

SSN Ewa Stefańska ‎

SSN Krzysztof Wesołowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa E. w Berlinie ‎przeciwko M. P. ‎o zapłatę ewentualnie o wydanie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym ‎31 marca 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, ‎skargi kasacyjnej strony powodowej ‎od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu ‎z 22 lipca 2020 r., sygn. akt X Ga 1251/19,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 lipca 2020 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił apelację powoda E. w B. od wyroku Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z 25 września 2019 r., wydanego w sprawie wniesionej przeciwko M. P. o zapłatę 13.505,13 euro wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, ewentualnie kwoty 57.985,63 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, ewentualnie o wydanie oleju napędowego w ilości 25173 kg/30.285 1.

Sąd pierwszej instancji dokonał następujących ustaleń faktycznych: