Wyrok SN z dnia 13 kwietnia 2000 r. sygn. I PKN 604/99

Brygadzista lub kierownik warsztatu, nie będąc osobą lub organem zarządzającym jednostką organizacyjną pracodawcy ani osobą wyznaczoną do dokonywania za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 3¹ § 1 KP), nie jest uprawniony do rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę i jego wiedza nie decyduje o rozpoczęciu biegu terminu z art. 52 § 2 KP.

Przewodniczący SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Andrzej Kijowski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2000 r. sprawy z powództwa Janusza B. przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu S.A. - S. Zakładowi Górnictwa, Nafty i Gazu w S. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie z dnia 21 maja 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Sanoku wyrokiem z 19 lutego 1999 r. [...] oddalił powództwo Janusza B. przeciwko pozwanemu - Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu SA w W., Oddziałowi S. Zakład Górnictwa Nafty i Gazu w S. o przywrócenie do pracy.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony w pozwanym S. Zakładzie Górnictwa Nafty i Gazu w S. od 1978 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nie określony na stanowisku tokarza w warsztacie kopalnianym. Pismem z 3 listopada 1998 r. pozwany pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia „z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych, poprzez złamanie zasad współżycia społecznego oraz złamanie zasad obowiązującego w zakładzie pracy regulaminu (art. 100 § 2 pkt 2 i 6 KP oraz art. 5 ust. 1 pkt 10 Regulaminu Pracy {...}), tj. pobicie w dniu 15 września 1998 r. w czasie pracy na drugiej zmianie współpracownika pana Józefa O. zatrudnionego na stanowisku ślusarza”. Sąd Rejonowy ustalił, że 15 września 1998 r. powód pracował na drugiej zmianie, pod kierunkiem brygadzisty Jana Ż. Około godz. 20, pracujący w pobliżu powoda Wojciech Z. przywołał do siebie Józefa O., by ten wyregulował mu sprzęgło maszyny. Słysząc to, powód zwrócił się do W.Z. (używając przy tym wulgarnych słów), że niepotrzebnie woła tu J.O., na co ten ostatni odpowiedział: „ja nie idę do ciebie, tylko do Z.”, a po kolejnej uwadze powoda dodał: „wszyscy cię i tak omijają jak śmierdzące g....”. Po tych słowach J.O. powód podbiegł do niego i dwa lub trzy razy uderzył go w twarz. Powstało zamieszanie, do uczestników zajścia podbiegli W.Z. oraz brygadzista J.Ż., który zachowanie powoda skomentował słowami: „Janusz, co ty robisz, czemu sam wymierzasz sprawiedliwość”. W wyniku ciosów zadanych przez powoda J.O. zatoczył się na regał, po czym wypluł krew oraz odłamki szkliwa z zębów. Ulegając prośbie poszkodowanego pracownika brygadzista J.Ż. nie powiadomił o incydencie kierownika warsztatu kopalnianego Janusza K. Dopiero po pewnym czasie, sprowokowany przez samego powoda, brygadzista powiadomił 7 października 1998 r. kierownika warsztatu o pobiciu J.O. Kierownik warsztatu - po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego - w dniu 22 października 1998 r. skierował do dyrekcji pozwanego Zakładu formalny wniosek o „dyscyplinarne zwolnienie” powoda. We wniosku tym zawarł również uwagę, że powód jest pracownikiem mocno skonfliktowanym z częścią załogi warsztatu w stopniu uniemożliwiającym odpowiednie „ustawienie go” w systemie pracy dwuzmianowej z obawy przed kolejnymi zatargami i ekscesami. Oceniając materiał dowodowy Sąd Rejonowy nie dał wiary zeznaniom powoda, który starał się zminimalizować swoją winę w przebiegu incydentu przez twierdzenie, iż nie uderzył, lecz odepchnął od siebie atakującego go J.O., znajdującego się pod wpływem alkoholu. Sąd Rejonowy uznał, że istniały podstawy do rozwiązania z powodem umowy o pracę w trybie art. 52 §1 pkt 1 KP. Zachowanie powoda polegające na pobiciu innego pracownika było działaniem niedopuszczalnym i wysoce nagannym, naruszającym dyscyplinę pracy i zasady współżycia społecznego. W ocenie Sądu Rejonowego nie został przekroczony miesięczny termin wskazany w art. 52 § 2 KP, skoro dyrekcja pozwanego Zakładu została powiadomiona o incydencie w dniu 22 października 1998 r., zaś oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę zostało złożone 3 listopada 1998 r.