Wyrok SN z dnia 19 sierpnia 1999 r. sygn. I PKN 223/99

Związanie sądu przyczynami uzasadniającymi rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, podanymi w piśmie pracodawcy adresowanymi do pracownika, nie oznacza konieczności ustalenia ich w formie odpowiadającej co do każdego szczegółu redakcji pisma pracodawcy.

Przewodniczący: SSN Jerzy Kwaśniewski

Sędziowie: SN Józef Iwulski, NSA Bogusław Gruszczyński (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 1999 r. sprawy z powództwa Marii S. przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. Inspektoratowi w G.W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 11 lutego 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Gorzowie Wielkopolskim zasądził od Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. - Inspektoratu w G.W., odszkodowanie w kwocie 11.711,40 zł na rzecz Marii S. z uwagi na rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa. Sąd ustalił, że powódka pracowała u pozwanego na stanowisku pośrednika ubezpieczeniowego od 1 czerwca 1979 r. Dnia 20 lutego 1998 r. pozwany rozwiązał umowę o pracę z powódką, powołując się na art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy i wskazując trzy przyczyny zastosowania wspomnianego przepisu. Zarzucił mianowicie, że powódka: 1) pobierając w dniu 6 lutego 1998 r. ratę składki ubezpieczeniowej, świadomie podała nieprawdziwą datę jej pobrania; 2) w kwitariuszu nr 0697387 B podała nieprawdziwe dane; 3) wielokrotnie pobierała raty składek z ubezpieczenia komunikacyjnego AC po upływie terminów ich płatności, nieposiadając na to zgody kierownictwa Inspektoratu i nie przeprowadzając stosownych oględzin pojazdów.