Wyrok SN z dnia 26 sierpnia 1999 r. sygn. I PKN 241/99

Inicjatywa co do wykonania badań stanu trzeźwości należy do pracownika, któremu pracodawca zarzucił naruszenie obowiązku trzeźwości.

Przewodniczący: SSN Barbara Wagner

Sędziowie: SN Kazimierz Jaśkowski, SA Katarzyna Gonera (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 1999 r. sprawy z powództwa Józefa S. przeciwko „H.H." S.A. w P. Oddziałowi Zakładu Przetwórstwa Owocowo Warzywnego w S. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 21 stycznia 1999 r. [...]

1. oddalił kasację,

2. zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Białymstoku na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata Andrzeja A. kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłacenia kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Bielsku Podlaskim, wyrokiem z dnia 30 października 1998 r, oddalił powództwo Józefa S. przeciwko H.H. S.A. w S. o przywrócenie do pracy. Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u strony pozwanej od 12 lutego 1985 r. na czas nieokreślony, ostatnio na stanowisku robotnika magazynowego. W dniu 25 czerwca 1998 r, po stawieniu się do pracy na drugą zmianę rozpoczynającą się o godz. 14, powód nie został dopuszczony do pracy przez kierownika wydziału Krzysztofa W. z powodu stanu nietrzeźwości. Z dniem 30 czerwca 1998 r. rozwiązano z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 KP z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych z jego winy. Sąd Rejonowy ustalił, że powód stawił się do pracy w dniu 25 czerwca 1998 r. w stanie nietrzeźwości, na podstawie znajdujących się w jego aktach osobowych notatek służbowych oraz zeznań świadków: kierownika wydziału Krzysztofa W., kierownika zmiany Mirosława U. i mistrza tankowni Artura O., którym to dowodom dał wiarę, jednocześnie jako niewiarygodne ocenił zeznania świadków Lecha Z. i Marii R. oraz zeznania samego powoda. Przełożeni powoda stwierdzili, że powód znajduje się pod wpływem alkoholu, gdyż zachowywał się jak osoba nietrzeźwa - miał inny niż normalnie wyraz twarzy, błędne zamglone oczy, nieskoordynowane ruchy, kontakt słowny z nim był ograniczony. Świadkowie nie wyczuli od niego zapachu alkoholu. Kierownik wydziału polecił powodowi niezwłoczne opuszczenie miejsca pracy z uwagi na stan nietrzeźwości, a powód nie zakwestionował prawdziwości tego zarzutu. Fakt nieprzeprowadzenia przez pracodawcę w stosunku do powoda próby trzeźwości z użyciem alkomatu nie stanowi przeszkody do dokonania ustaleń co do stanu nietrzeźwości powoda na podstawie innych dostępnych i wiarygodnych dowodów. Użycie alkomatu przez pracodawcę nie było konieczne tym bardziej, że powód o to nie wnosił. Sąd Rejonowy ustalił ponadto, że powód nie zwracał się do pracodawcy o udzielenie mu jednodniowego urlopu w dniu 25 czerwca 1998 r.