Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2020 r., sygn. II OSK 391/19

Ochrona zdrowia

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 października 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 575/18 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 października 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 575/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. J. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z [...] czerwca 2018 r., nr [...], w przedmiocie choroby zawodowej oznaczonej jako przewlekłe choroby układu ruchu wywołane sposobem wykonania pracy: przewlekłe zapalenie okołostawowe barku, wymienionej w poz. 19.4 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1367), oddalił skargę.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła M. J., zaskarżając go w całości i zarzucając mu, na podstawie art. 174 pkt 1) i pkt 2) p.p.s.a.:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj. art. 2351 Kodeksu pracy, polegające na niezasadnym przyjęciu, że nie zostały spełnione przesłanki warunkujące uznanie choroby skarżącej za chorobę zawodową - przewlekłego zapalenia okołostawowego barku obustronnego;

2. naruszenie przepisów prawa materialnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj. § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych poprzez wydanie orzeczeń lekarskich o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej bez uwzględnienia danych zawartych w dokumentach i informacjach stanowiących materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, z których wynika, że u skarżącej występuje choroba ujęta w wykazie chorób zawodowych, oraz że istniał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy chorobą skarżącej a sposobem wykonywania pracy;