Wyrok NSA z dnia 21 października 2014 r., sygn. II FSK 2572/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej N.M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 84/12 w sprawie ze skargi N.M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 29 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 23 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 84/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie ze skargi N. K. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 29 listopada 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 25 października 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił Skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r., w wysokości 234.209 zł, co było skutkiem korekty dochodu z działalności gospodarczej, który podwyższono do kwoty 554.071,78 zł oraz ustalenia przychodu z nieodpłatnych świadczeń w kwocie 62.227,31 zł. Organ podatkowy wskazał, że Skarżąca prowadziła w 2004 r. działalność gospodarczą w zakresie usług fryzjerskich i sprzedaży kosmetyków. Działalność ta była prowadzona w 3 salonach położonych w E., O. i M. W zeznaniu PIT-36 za 2004 r. wykazała przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 485.858,75 zł, koszty uzyskania przychodu w wysokości 581.308,02 zł i stratę w kwocie 95.449,27 zł. W dniu 12 stycznia 2010 r. złożyła korektę tego zeznania, w której skorygowała dane z pozarolniczej działalności gospodarczej i wykazała przychód w kwocie 607.323,44 zł, koszty uzyskania przychodu w wysokości 581.308,02 zł i dochód w kwocie 26.015,42 zł. W wyjaśnieniach złożonych wraz z korektą podała jako przyczynę jej złożenia rozbieżności pomiędzy transakcjami zarejestrowanymi na terminalach płatniczych, a transakcjami na kasach fiskalnych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wskazał, że ustalając dochód z działalności gospodarczej dokonano następujących korekt: przychód zwiększono o kwotę 659.528,69 zł w związku z niezaewidencjonowaniem i niewykazaniem w księdze podatkowej całości świadczonych usług. Wartość tych usług wyliczono w drodze oszacowania w kwocie 659.528,69 zł. Podstawę wyliczeń stanowiło zużycie farb do poszczególnych typów koloryzacji (rodzaj długości włosa) oraz stosowana przez podatniczkę ceną za usługę koloryzacji. W dyspozycji organu podatkowego pierwszej instancji były dane dotyczące udziału procentowego usług koloryzacji na poszczególnych rodzajach włosów w całej wartości sprzedanych usług koloryzacji, łącznej ilości farb zużytych na koloryzacje, zużycia farby (w zależności od długości farbowanych włosów) do wykonania jednej usługi. Na podstawie tych danych ustalono udział ilości zużywanej farby określonej normami dystrybutorów w odniesieniu do znanej struktury sprzedaży wszystkich usług koloryzacji włosów. Tak ustalony udział umożliwił organowi I instancji dokonanie rozdzielenia zużycia farby pomiędzy koloryzacje dotyczące włosów krótkich, średnich, długich. W oparciu o ten podział dokonano wyliczenia zużytego produktu z całej ilości farby wykorzystanej do koloryzacji, a następnie na podstawie norm zużycia ustalono ilość wykonanych usług. Ustaloną w ten sposób liczbę wszystkich koloryzacji pomniejszono o ilość usług koloryzacji zaewidencjonowanych na kasach fiskalnych, a także o usługi koloryzacji wykonane na rzecz pracowników oraz uczestniczek konkursu Miss Ziemi Elbląskiej i Miss Warmii i Mazur. Następnie mając na uwadze ceny usług koloryzacji stosowanych przez Skarżącą, wyliczono średnią cenę jednej usługi koloryzacji, co pozwoliło na obliczenie wartości niezaewidencjonowanej sprzedaży jako iloczynu ilości oszacowanych usług i średniej ceny. Koszty uzyskania przychodu zwiększono o kwotę 10.007,64 zł, wynikającą z błędów w remanencie na dzień 31 grudnia 2004 r. oraz z błędnego podsumowania księgi podatkowej. Skarżąca wniosła odwołanie od tej decyzji i zarzuciła naruszenie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., zwana dalej "Ordynacja podatkowa"), w tym jej art. 122, art. 180, art. 187 § 1 i art. 210 oraz art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., zwana dalej : "u.p.d.o.f.").