Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 183/12

Konstrukcja opłaty legalizacyjnej wyklucza ze swojej natury możliwość zastosowania - w związku z odesłaniami z art. 49 ust. 2 Prawa budowlanego i art. 59g ust. 5 tej ustawy - przepisu art. 67a Ordynacji podatkowej; nakaz odpowiedniego stosowania działu III drugiej z wymienionych ustaw nie obejmuje więc przepisu art. 67a.

Teza urzędowa

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 263/11 w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty legalizacyjnej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od K. G. na rzecz Ministra Finansów kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 października 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 263/11, uwzględnił skargę K. G. - nazywanego dalej "Skarżącym", na decyzję Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 2010 r. w przedmiocie umorzenia opłaty legalizacyjnej.

Z uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego pierwszej instancji wynika, że postanowieniem z dnia 13 czerwca 2008 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. ustalił Skarżącemu opłatę legalizacyjną z tytułu samowoli budowlanej. Pismem z dnia 17 listopada 2008 r. Skarżący wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o umorzenie opłaty legalizacyjnej, powołując się na trudną sytuację majątkową. Wojewoda [...] decyzją z dnia 12 marca 2010 r. odmówił przyznania Skarżącemu pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej. Rozpatrzywszy odwołanie Skarżącego Minister Finansów decyzją z dnia 29 czerwca 2010 r. uchylił rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Rozpoznawszy ponownie sprawę Wojewoda [...] decyzją z dnia 5 października 2010 r. odmówił Skarżącemu umorzenia opłaty legalizacyjnej. Wskazano przy tym, że przyznanie ulgi w spłacie tegoż zobowiązania następuje na zasadach określonych w Dziale III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w zw. z art. 59g ust. 5 i art. 49b ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243 poz. 1623 z późn. zm.). W motywach decyzji szeroko opisano sytuację majątkową Skarżącego, która w ocenie organu nie dawała podstawy do zastosowania art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Decyzją z dnia 1 grudnia 2010 r. Minister Finansów, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "k.p.a.", utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Wojewody [...]. Zdaniem organu odwoławczego, Wojewoda [...] dochował obowiązku określonego w art. 77 § 1 k.p.a. - wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego - i prawidłowo ustalił, że sytuacja Skarżącego nie daje podstaw do przyjęcia, iż zaszły przesłanki określone w art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00