Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. I FSK 1998/09

Zaniechanie przez organ administracji podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na zasadzie art. 188 Ordynacji podatkowej na ważne dla niej okoliczności, stanowi uchybienie przepisom postępowania podatkowego, oznaczające wadliwość decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Hieronim Sęk, Protokolant Jan Jaworski, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych Dyrektora Izby Skarbowej w K. oraz P. Sp. z o. o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 232/06 w sprawie ze skarg P. Sp. z o. o. w K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 listopada 2005 r. nr ... , ..., ..., ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień, październik, listopad 2005 r. oddala obie skargi kasacyjne

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 2 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 232/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie ze skarg "P." Sp. z o.o. w K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 30 listopada 2005 r. Nr ..., ..., ..., ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień, październik i listopad 2000 r. uchylił zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu pierwszej instancji, określił, że uchylone decyzje organu odwoławczego nie mogą być wykonane do chwili prawomocności wyroku i zasądził koszty postępowania.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że w wyniku postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzjami z 28 kwietnia 2005 r. określił w podatku od towarów i usług wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za sierpień 2000 r. do przeniesienia na następny miesiąc oraz kwoty zobowiązania podatkowego za wrzesień, październik i listopad 2000 r. Spółka odliczała bowiem podatek naliczony wynikający z wystawianych przez "D." M. J. W. faktur na czynności, które nie zostały w rzeczywistości wykonane. Organ uznał, że skarżąca naruszyła art. 19 ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej u.p.t.u.) oraz § 50 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.). Organ oparł się na zeznaniach M. W. (jako kontrolowanego) i M. M. (jako świadka) złożonych w trakcie postępowania kontrolnego dotyczącego M. W., a także zeznaniach Prezesa spółki skarżącej złożonych w charakterze podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym.