Granice gromadzenia dowodów w postępowaniu podatkowym - Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. I FSK 530/20

Zasada prawdy obiektywnej w postępowaniu podatkowym zobowiązuje organy podatkowe do gromadzenia i uzupełniania materiału dowodowego tylko do momentu uzyskania pewności co do stanu faktycznego sprawy, natomiast obowiązek ten nie jest nieograniczony i nie zawsze uzasadnia niezbędność przeprowadzenia wszystkich wnioskowanych przez strony dowodów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA (del.) Włodzimierz Gurba, Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1169/19 w sprawie ze skargi M.A. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 13 maja 2019 r., nr 2201-IOV-1.4103.251-258.2018/10/11 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiace od stycznia do lipca 2014 r. oraz za wrzesień 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.A. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 8.100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 18 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1169/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę M.A. (dalej "strona" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 13 maja 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do lipca 2014 r. oraz za wrzesień 2014 r.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, sąd pierwszej instancji podzielił stanowisko organów podatkowych co do tego, że skarżącej nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez P. sp. z o.o. tytułem dostawy perfum. W ocenie sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że faktury, na których jako wystawca i dostawca perfum występuje ww. spółka, nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W konsekwencji faktury wystawione przez skarżącą, mające dokumentować wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej "WDT") — perfum — na rzecz czeskiego kontrahenta B. s.r.o. również nie odzwierciedlają rzeczywistego obrotu towarowego. Zdaniem sądu w sprawie wykazano, że sporne transakcje zostały dokonane w ramach tzw. karuzeli podatkowej mającej na celu wyłudzenia podatku od towarów i usług. Ustalone w sprawie okoliczności faktyczne wskazują ponadto, że skarżąca powinna co najmniej przypuszczać, że została "włączona" do łańcucha dostaw w celach oszukańczych.