Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2009 r., sygn. II FSK 923/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Edyta Anyżewska, Sędzia del. NSA Arkadiusz Cudak, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2007 r. sygn. akt I SA/Po 576/07 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 28 grudnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 7200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 923/08

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 listopada 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie o sygnaturze akt I SA/Po 576/07, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej u.p.p.s.a., oddalił skargę J.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 28 grudnia 2006 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 rok. Zaskarżoną do Sądu decyzją utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 19 sierpnia 2006r. W decyzji tej organ pierwszej instancji działając na podstawie art.21 § 1 pkt 1, § 3, art.23 § 2, art. 193 § 1, § 2, § 4, § 6 O.p., art.10 ust. 1 pkt 3, art. 11 ust 1 i 2a, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 43 lit.a, art. 24 ust. 2, art. 24a ust. l, art. 45 ust.1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz. U. Nr 14 z 2000r, poz. 176 ze zm.), określił podatnikowi J.L. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2002 w wysokości 1.095.585,00 zł. Ze stanu sprawy wynikało, że podatnik prowadził w 2002r. działalność gospodarczą pod firmą P.W. "J" a nadto posiadał 50 % udziałów w zyskach PW "E" sp.j. J.L., L.J.-L., a przedmiotem działalności tych obu firm był przede wszystkim obrót paliwami ciekłymi. Organ I instancji w zakresie kosztów uzyskania przychodu dokonał wyłączenia zarówno PW "J" J.L., jak i wobec PW "E" sp.j. wydatków na zakup towarów handlowych (paliw) w łącznej wysokości 3.701.473,60 zł udokumentowanych dowodami wystawionymi przez należące do członków rodziny W. wskazane w aktach sprawy podmioty, o nazwach: Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe Import - Eksport "D" Z.W., Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe Import - Eksport "V" K.W., Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe Import - Eksport "H" L.W., Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "W" Z.W. w, PTUH "H" H.M. oraz "P" spółka z o.o. Powodem powyższego wyłączenia były oparte na wiarygodnych dowodach z kontroli w firmach K.W., Z.W., L.W., Z.W., zgodnych z zeznaniami świadka H.M. z dnia 27.08.2003r. oraz z dnia 5.09.2006r., Z.W. następujące ustalenia faktyczne. Jedynym dostawcą paliwa do wymienionych firm było Przedsiębiorstwo Transportowo - Usługowo Handlowe "H" Import - Eksport H.M. Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, że wszystkie wyżej wymienione podmioty nie posiadały baz paliwowych tzn. zbiorników i urządzeń do rozładunku, załadunku, przechowywania paliw, ani też środków transportowych do jego przewozu. W ocenie organu niewiarygodne okazały się faktury jak i inne dokumenty, którymi posłużyli się podatnicy - PW "J" J.L. i PW "E" sp.j. L. i L.J., ponieważ nie odzwierciedlając faktycznych zdarzeń gospodarczych nie dokumentowały rzeczywistych wydatków uznanych przez podatnika za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik faktycznie nie poniósł wydatku na zakup paliwa od podatników wykazanych, jako dostawcy, ponieważ nie prowadzili oni faktycznie działalności gospodarczej. Kwestionowane faktury zakupu paliwa, nie spełniały więc kryterium rzetelności określonego w przepisach § 11 i § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15.12.2000r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 116, poz. 1222 ze zm.). Nie pozostaje w sprzeczności z powyższym niesporne ustalenie, że czynności sprawdzające u odbiorców paliwa od PW "J" J.L. oraz PW "E" sp.j. J.L., L.J. wykazały , że wszystkie transakcje sprzedaży paliwa zostały rzeczywiście przeprowadzone. Podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona przez PW "J" przez podatnika w 2002r. jest w świetle art. 193 § 6 O.p. nierzetelna i wadliwa w zakresie wykazanych kosztów działalności. Organ uznał również, że nie zachodziła konieczność określenia podstaw opodatkowania w drodze oszacowania - działając w oparciu o art. 23 § 2 O.p. organ kontroli skarbowej uznał, że dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku kontroli pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania. Przychody ustalono w oparciu o elementy podatkowej księgi