Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2009 r., sygn. I OSK 1123/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jan Kacprzak Sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1576/08 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1576/08 po rozpoznaniu skargi T. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2008 r. utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] lipca 2008 r. o odmowie przyznania skarżącemu świadczenia w drodze wyjątku - oddalił skargę. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm./ przewidującego dla uwzględnienia wniosku strony spełnienia łącznie warunku bycia osobą ubezpieczoną lub członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym oraz nie spełnienia warunków ustawowych do uzyskania świadczenia wskutek szczególnych okoliczności a także braku możliwości podjęcia pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek oraz braku niezbędnych środków utrzymania. Niespełnienie chociażby jednego z tych warunków wyklucza możliwość przyznania przedmiotowego rodzaju świadczenia. Organ orzekający w sprawie stwierdził, że skarżący nie spełnił przesłanki umożliwiającej pozytywne załatwienie sprawy. W ocenie organu okolicznością szczególną usprawiedliwiającą brak wymaganego okresu zatrudnienia może być jedynie zdarzenie bądź trwały stan wykluczający aktywność zawodową i niemożność przezwyciężenia takiego skutku. Analizując przebieg ubezpieczenia wnioskodawcy organ podał, że przez łączny analizowany okres wynoszący 7 lat, 2 miesiące i 20 dni skarżący nie wykonywał zatrudnienia ani innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym, co spowodowało brak uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. Niespełnienie warunków na zasadach ogólnych nie było następstwem zdarzeń o charakterze szczególnym, gdyż w okresach przerw w pracy nie była ustalona u skarżącego całkowita niezdolność do pracy, brak było więc przeciwwskazań do kontynuowania zatrudnienia.