Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. I OSK 1159/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia NSA Anna Lech Protokolant asystent sędziego Konrad Młynkiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. S. - przedstawicielki ustawowej małoletniej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 1945/10 w sprawie ze skargi B. S. - przedstawicielki ustawowej małoletniej A. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1945/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi B. S. - przedstawiciela ustawowego małoletniej A. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku skargę oddalił.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku, zaskarżoną decyzją Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy swoją poprzedzającą decyzję z dnia [...] września 2010 r. nr [...] o odmowie przyznania renty w drodze wyjątku małoletniej A. S. po ojcu S. S., zmarłym w wieku 56 lat.

W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes Zakładu może przyznać w drodze wyjątku, świadczenia w wysokości nieprzekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. Zdaniem organu, warunki określone w tym przepisie muszą być spełnione łącznie, a niespełnienie nawet jednego z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Organ następnie stwierdził, że renta rodzinna jest świadczeniem pochodnym świadczenia, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej. W związku z tym w pierwszej kolejności rozpatrzeniu podlega spełnienie powyższych przesłanek przez osobę zmarłą. Z dokumentacji zawartej w aktach rentowych wynika, że zmarły w wieku 56 lat ojciec dziecka posiadał udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące 20 lat, 5 miesięcy i 22 dni. W 10-leciu przypadającym przed dniem śmierci, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, udowodniono tylko 2 lata, 7 miesięcy i 15 dni tych okresów. W latach 1977 - 1979 oraz 1993 - 1996 wystąpiły przerwy w wykonywaniu zatrudnienia. Od marca 2003 r. do dnia śmierci w czerwcu 2010 r. ojciec dziecka nie wykonywał zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym.