Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. I OSK 2345/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Sędziowie NSA Irena Kamińska del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant st. asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. -przedstawiciela ustawowego małoletnich K. i W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 575/12 w sprawie ze skargi M. K. -przedstawiciela ustawowego małoletnich K. i W. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie omowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 575/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. - przedstawiciela ustawowego małoletnich: K. i W. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2012 r., w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie sprawy:

Wnioskiem z dnia 28 października 2011 r. M. K. wystąpiła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku dla małoletnich dzieci K. i W. K.:

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r., na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił przyznania świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu decyzji Prezes ZUS podał, że renta rodzinna jest świadczeniem pochodnym świadczenia, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej. W związku z tym, w pierwszej kolejności rozpatrzeniu podlega spełnienie przesłanek wskazanych w art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przez osobę zmarłą, a następnie do świadczenia w drodze wyjątku przez wnioskodawcę - członka rodziny osoby zmarłej. Organ wskazał, że z akt wynika, iż zmarły w wieku 34 lat ojciec dzieci L. K. posiadał udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące 5 lat, 4 miesiące i 11 dni. W 10-leciu przypadającym przed dniem śmierci - zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udowodniono tylko 2 lata, 5 miesięcy i 4 dni tych okresów. W latach 2003-2004 oraz 2004-2008 wystąpiły przerwy w wykonywaniu zatrudnienia. Ponadto po zaprzestaniu wykonywania zatrudnienia w marcu 2009 r. do dnia śmierci w sierpniu 2011 r., tj. przez ponad 2 lata, ojciec dzieci nie wykonywał zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi. Dodatkowo organ podniósł, że w wymienionych przerwach ojciec dzieci nie miał orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy, jak również nie zostały wykazane żadne inne szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w kontynuowaniu ubezpieczenia w celu nabycia przez ojca dzieci uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. Przy rozpatrywaniu uprawnień do renty ocenie podlegała również sytuacja materialna z tym, że nie stanowiła ona jedynego kryterium przesądzającego o przyznaniu świadczenia w drodze wyjątku.