Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2008 r., sygn. II OSK 30/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia del. NSA Paweł Miładowski /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. oraz G. K. i J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 lipca 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 1006/03 w sprawie ze skargi K.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1. uchyla zaskarżony wyrok ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. oraz oddala skargę K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...], nr [...], 2. oddala skargę kasacyjną G. i J. K., 3. zasądza od skarżącego K. K. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. kwotę 430 ( czterysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 6 lipca 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 1006/03 uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza D. z dnia [...] ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu na budowę garażu o konstrukcji metalowej typu "blaszak" na działce numer [...] położonej przy ulicy [...] w D..
W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia:
Decyzją z [...] T. i K. K. uzyskali pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego i gospodarczego na działce numer [...] w D.. Następnie decyzją z [...] Burmistrz Gminy D. udzielił K. K. pozwolenia na budowę ogrodzenia trwałego działki [...]. Z treści wymienionych decyzji nie wynikają uprawnienia do wyłącznego korzystania z działki [...] stanowiącą drogę dojazdową wyłącznie przez T. i K. K..
Decyzją z [...] Burmistrz Gminy D. po rozpoznaniu wniosku J. K. o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowę garażu o konstrukcji metalowej typu "blaszak" na części działki nr [...] położonej przy ulicy [...] w D. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej inwestycji. W decyzji zawarto warunek, że dojazd do garażu będzie się odbywał z działki nr [...] stanowiącej własność gminy, a konstrukcja bramy wjazdowej winna uniemożliwić otwieranie jej na zewnątrz w kierunku działki [...]. Rozpoznając odwołanie G. K. i J. K. na tę decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. uchyliło zaskarżoną decyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpoznania organowi I instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że kwestionowana decyzja nie jest sprzeczna z zapisami planu jednakże w postępowaniu tym nie brał udziału właściciel sąsiadującej z wnioskodawcami nieruchomości, do której dojazd istnieje przez działkę [...] należącą do gminy. Rozpoznając skargę wnioskodawców Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie wyrokiem z 8 maja 2002 r. w sprawie II SA/Kr 798/00 skargę oddalił. Sąd ten dokonując oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia podkreślał, że projektowana przez inwestora zabudowa działki jest zgodna z ustaleniami planu, a w myśl art. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym (ustawa z 7 lipca 1994 r.) każdy ma prawo do zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny. Każdy ma też prawo do ochrony interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób. Ponownie rozpoznając sprawę decyzją z dnia [...] Burmistrz Gminy D. ustalił warunki zabudowy zagospodarowania terenu dla projektowanej inwestycji - garaż o konstrukcji metalowej typu "blaszak" na części działki nr [...] położonej przy ulicy [...] w D. (obr. [...]) w terenach oznaczonych symbolem [...]. W decyzji tej ustalono m.in. dojazd do garażu z działki nr [...] stanowiącej własność gminy D.. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podkreślano, że zamierzenie zgodne jest z ustaleniami miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta D. (symbol planu [...] teren przeznacza się pod zabudowę mieszkaniową mieszaną, zagrodową i nierolniczą). O usytuowaniu zjazdu orzeczono w oparciu o opinię administratora drogi gminnej. Rozpoznając odwołanie T. i K. K. i wnioskodawców Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z [...] utrzymało rozstrzygnięcie I-instancyjne w mocy. Organ odwoławczy ponownie ustalił, że miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego Miasta D. obowiązujący, na zasadzie art. 67 ust. 1 a ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym dla terenu oznaczonego jako działka [...] przewiduje zabudowę zagrodową, jednorodzinną, oraz uprawy rolne (stan istniejący) oraz zabudowę mieszkaniową, mieszaną, zagrodową i nierolniczą (ustalenia obowiązujące). Przedmiotowa inwestycja będzie uzupełnieniem dla znajdującej się na nieruchomości budynku mieszkalnego i jest zgodna z zapisami miejscowego planu. Dojazd do garażu może odbywać się z działki [...] stanowiącej własność gminy, a konstrukcja bramy wjazdowej powinna uniemożliwić otwieranie jej na zewnątrz to jest w kierunku działki [...]. Organ odwoławczy zwracał uwagę, że ustalenia I-instancyjne nie stoją w sprzeczności z wcześniej wydanymi decyzjami o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu i nie ma żadnych prawnych ograniczeń w korzystaniu z działki [...] przez inne osoby niż T. i K. K.. Wsparciem dla tego rozumowania jest według organu odwoławczego treść decyzji Wojewody M. z [...] gdzie wyraźnie wskazano, że z przedmiotowej drogi (działki [...]) może korzystać każdy, gdyż jest ona własnością gminy. Decyzja ta uzyskała przymiot ostatecznej w administracyjnym toku instancji. T. i K. K. podnosili też zarzut, iż budowę garażu rozpoczęto już wcześniej. W ocenie organu odwoławczego kwestia ta nie ma istotnego znaczenia w tej sprawie, bo należy do kompetencji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w D.. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło też wątpliwości związane z załącznikiem graficznym do decyzji wskazując, że załącznik odzwierciedla stan istniejący na gruncie i odpowiada części tekstowej planu. Organy obu instancji przyjęły, że T. i K. K. mają przymiot strony w tym postępowaniu w rozumieniu art. 28 kpa.