Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2006 r., sygn. I OSK 359/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Izabella Kulig-Maciszewska Sędziowie NSA Zbigniew Rausz (spr.) Joanna Runge-Lissowska Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. Ś. - przedstawicielki ustawowej małoletniego A. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 41/05 w sprawie ze skargi S. Ś. - przedstawicielki ustawowej małoletniego A. Ś. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. oddala skargę kasacyjną; 2. przyznaje adw. M. B. od Skarbu Państwa wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 366 zł (trzysta sześćdziesiąt sześć złotych) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielnej z urzędu.

Uzasadnienie

Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu wyroku, Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] nr [...], po ponownym rozpatrzeniu sprawy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.1071 z późń. zm.) utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] nr [...] odmawiającą przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku na rzecz małoletniego A. Ś., po jego zmarłym ojcu R. K.

Organ wyjaśnił, że renta rodzinna jest pochodną świadczenia osoby zmarłej i w związku z tym w pierwszej kolejności bada się uprawnienia jakie przysługiwałyby tej osobie oraz podniósł, że z akt sprawy nie wynikają szczególne okoliczności, na skutek których ojciec dziecka nie nabył uprawnień do świadczenia ustawowego. Prezes ZUS wskazał, że w przedmiotowej sprawie od 1 sierpnia 1998 r. do zgonu w dniu 14 lipca 2003 r., tj. przez prawie 5 lat nie został udokumentowany jakikolwiek okres zatrudnienia, za który opłacano składki ubezpieczeniowe, zaś w tym okresie zmarły był osobą zdolną do wykonywania zatrudnienia. W takim przypadku nie można uznać, że niewykonywanie zatrudnienia nastąpiło wskutek niezależnych od woli ubezpieczonego okoliczności, na które nie miał wpływu. W ocenie organu przepis art. 83 powołanej ustawy nie daje podstaw do przyznania świadczenia w oderwaniu od przepracowania przez osobę zainteresowaną dostatecznie długiego okresu, chociaż niewystarczającego do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, natomiast zmarły udokumentował okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 18 lat 7 miesięcy i 7 dni, który jest nieadekwatny do jego wieku 49 lat w chwili zgonu.