Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2006 r., sygn. II OSK 684/05

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno ( spr. ), Sędziowie NSA Jerzy Bujko, Alicja Plucińska-Filipowicz, Protokolant Krzysztof Tkacz, po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2006 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 grudnia 2004 r. sygn. akt 3/II SA/Po 2875/02 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] października 2002 Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 15 grudnia 2004 r. 3/II SA/Po 2875/02 oddalił skargę M. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z [...] października 2002 r., nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że zgodnie z § 1 ust. l rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 roku w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.) "za choroby zawodowe uważa się choroby określone w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia, jeżeli spowodowane zostały działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy". Z powyższej regulacji wynika, że dla wydania decyzji o stwierdzeniu u pracownika choroby zawodowej niezbędne jest ustalenie, że spełnione zostały dwie przesłanki. Pierwszą z nich jest ustalenie przez jednostkę właściwą do rozpoznawania chorób zawodowych, że pracownik cierpi na chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych. Druga z kolei wymaga ustalenia związku pomiędzy stwierdzonym schorzeniem a czynnikiem szkodliwym występującym w środowisku pracy.

Skarżąca została poddana badaniom dwóch jednostek uprawnionych do rozpoznawania chorób zawodowych. Wielkopolskie Centrum Medycyny Pracy w orzeczeniach z 20.7.2001 r. oraz z 25.6.2002 r. stwierdziło brak podstaw do rozpoznania u M. K. chorób zawodowych wymienionych pod pozycjami l i 12 wykazu chorób zawodowych. Badania przeprowadzone w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi pozwoliły na rozpoznanie u skarżącej:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00