Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 7 listopada 2024 r., sygn. II SA/Bk 490/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie asesor sądowy WSA Marta Joanna Czubkowska (spr.), sędzia WSA Marek Leszczyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 listopada 2024 r. sprawy ze skargi T. F. i M. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach z dnia 7 czerwca 2024 r. nr KO.703/22/24 KO.703/23/24 w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Suwałkach solidarnie na rzecz skarżących kwotę 997,00 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.
Decyzją z 12 kwietnia 2024 r. nr Gn.6730.45.2023 Wójt Gminy Przerośl ustalił na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 2 MW wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na części działki nr geod. [...], położonej w obrębie I. w gminie P.
Od powyższej decyzji odwołanie złożyli T. F. i M. F.
Decyzją z 7 czerwca 2024 r. nr KO.703/22/24 KO.703/23/24 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Suwałkach, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a., umorzyło postępowanie odwoławcze. W ocenie Kolegium, organ pierwszej instancji niesłusznie uznał odwołujących za strony przedmiotowego postępowania, a co za tym idzie stwierdzono, że nie posiadają oni legitymacji do skutecznego wniesienia odwołania od decyzji organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu swojego stanowiska organ w pierwszej kolejności wyjaśnił, że przed merytorycznym rozpatrzeniem sprawy zobowiązany był zbadać, czy odwołanie pochodzi od podmiotu mającego status strony postępowania (art. 127 § 1 K.p.a.). W przypadku bowiem jego braku, organ zobowiązany jest umorzyć postępowanie odwoławcze na mocy art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a. W takiej sytuacji nie rozpatruje się merytorycznie zarzutów odwołania.