Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 listopada 2024 r., sygn. III SA/Gl 359/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Asesor WSA Adam Pawlyta, Protokolant Referent Stażysta Katarzyna Pisula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2024 r. sprawy ze skargi M. [...] w O. na uchwałę Rady Powiatu T. z dnia 22 lutego 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. zasądza od Rady Powiatu T. na rzecz strony skarżącej kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu koszów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą z 22 lutego 2024r. nr [...] Rada Powiatu T. odmówiła wyrażenia zgody na rozwiązanie przez skarżącą M. [...] w O. umowy o pracę z radnym Powiatu T..

Z akt sprawy wynika, że skarżąca pismem z 1 sierpnia 2023 r. zwróciła się w trybie art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym (dalej: usp) do Rady Powiatu T. z wnioskiem o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym w terminie 7 dni od dnia otrzymania ww. wniosku. Skarżąca wskazała, iż podstawą i przyczyną rozwiązania stosunku pracy z radnym jest ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, niemające związku z wykonywaniem mandatu radnego.

Skarżąca stwierdziła nadto, iż pracownik kolejno dwukrotnie otrzymał negatywne oceny pracy, o których mowa w art. 123 ust. 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, co nakłada na rektora obowiązek rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem akademickim. Nadto stwierdziła, że swoją wypowiedzią na sesji Rady Powiatu T. w dniu 20 czerwca 2023 r. radny naruszył swój podstawowy obowiązek dbałości o dobro zakładu pracy, zachowania lojalności względem pracodawcy, a także powstrzymania się od działań narażających pracodawcę na szkodę. Skarżąca podkreśliła, że wypowiedź pracownika była nacechowana szeregiem nieprawdziwych oraz przeinaczonych informacji, wyrażonych przez pracownika z zamiarem naruszenia dobrego imienia pracodawcy oraz wyrządzenia mu szkody. Swoim zachowaniem pracownik (radny) naruszył w sposób ciężki swój podstawowy obowiązek pracowniczy, w szczególności art. 100 § 2 pkt. 2, 4, 6 Kodeksu pracy, a także postanowienia Regulaminu Pracy oraz Regulaminu Etyki obowiązujących u Pracodawcy mianowicie: § 4 ust. 1, ust. 2 pkt 4 oraz pkt 6, § 42 pkt 5, pkt 15 Regulaminu Pracy oraz §2 ust. 3 i 4, § 13 pkt 3 Regulaminu Etyki.