Wyrok SN z dnia 3 lutego 2022 r., sygn. II CSKP 415/22

1. To, że postanowienia określające sposób ustalania kursu waluty obcej, które składają się na klauzulę waloryzacyjną zawartą w umowie kredytu, określają główne świadczenie kredytobiorcy, nie oznacza, że te postanowienia nie podlegają kontroli pod kątem ich abuzywności. Postanowienia określające główne świadczenia stron nie podlegają bowiem takiej kontroli jedynie pod warunkiem, że zostały sformułowane w sposób jednoznaczny (art. 385¹ § 1 zd. 2 k.c.).

2. Stosownie do art. 385¹ § 2 k.c., jeżeli niedozwolone postanowienie umowne nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie. Przepis ten wyłącza stosowanie art. 58 § 3 k.c., który przewiduje, że w razie nieważności części czynności prawnej pozostała jej część pozostaje w mocy, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana.

Sąd Najwyższy w składzie:

Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska (przewodniczący)

‎SSN Marcin Łochowski (sprawozdawca)

SSN Tomasz Szanciło

w sprawie z powództwa P. B. i L. B. ‎przeciwko […] Bank […] S.A. w W. o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2022 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. akt I ACa […],

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od […] Bank […] S.A. w W. na rzecz P. B. i L. B. kwoty po 1350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 listopada 2018 r. Sąd Apelacyjny w [...] zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w W. z 6 listopada 2018 r., oddalający powództwo, w ten sposób, że zasądził od [...] Bank S.A. w W. na rzecz P. B. i L. B. kwotę 88 444,14 zł, oddalając apelację w pozostałej części oraz orzekając o kosztach postępowania.

Sąd Apelacyjny oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych:

P. B. i L. B. zawarli 15 maja 2007 r. ze stroną pozwaną umowę kredytu denominowanego nr [...] na kwotę 150 850 franków szwajcarskich (CHF) na zakup lokalu mieszkalnego oraz miejsca parkingowego. Okres kredytowania strony ustaliły na 276 miesięcy. W punkcie 19 umowy wskazano łączny koszt udzielenia kredytu w PLN oraz kurs waluty obcej (1 CHF = 2,3350 zł). Zgodnie z postanowieniami umowy w przypadku wypłaty kredytu w złotych lub innej walucie niż określona w pkt 2 tabeli bank zastosuje kurs kupna CHF, opublikowany w „Tabeli kursów dla kredytów mieszkaniowych i konsolidacyjnych w walutach obcych [...] Bank S.A.”, obowiązujący w dniu wypłaty kwoty kredytu lub jego transzy. Stosownie do postanowień § 6 ust. 1 warunków umowy, spłata kredytu następować miała przez obciążanie na rzecz banku rachunku bankowego kredytobiorcy kwotą w złotych, stanowiącą równowartość bieżącej raty w CHF, zadłużenia przeterminowanego i innych należności banku w CHF, obliczonych przy zastosowaniu kursu sprzedaży CHF, opublikowanego w „Tabeli kursów dla kredytów mieszkaniowych i konsolidacyjnych w walutach obcych [...] Bank S.A.”, obowiązującego w banku na dwa dni robocze przed terminem każdej spłaty kwoty kredytu. Za zgodą banku kredytobiorca mógł dokonywać spłat kredytu także w inny sposób, w tym również w CHF lub innej walucie. Jeżeli spłata kredytu nastąpiła w innej walucie niż określona w pkt 2 tabeli, kwota ta miała zostać przeliczona najpierw na złote po kursie kupna tej waluty, a następnie na CHF po kursie sprzedaży przy zastosowaniu kursów, opublikowanych w „Tabeli kursów dla kredytów mieszkaniowych i konsolidacyjnych w walutach obcych [...] Bank S.A.” Na wniosek powodów pozwany bank wypłacił kredyt w złotówkach zgodnie z harmonogramem wypłaty transz na wskazany przez powodów rachunek dewelopera a 8 czerwca 2007 r. pobrał z wypłaconej kwoty prowizję przygotowawczą w kwocie 2262,75 CHF oraz opłatę stanowiącą koszt ubezpieczenia niskiego wkładu własnego w wysokości 1146,46 CHF, której równowartość wynosiła 2680,65 zł.