Wypłacane pracownikom, ekwiwalenty za pranie i używanie odzieży roboczej stanowić będą dla nich przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy.
Od zakupionych towarów i usług podatnik odlicza VAT. Jednak nie od wszystkich. Po pierwsze, liczy się cel dokonanych zakupów. Czy każdy zakup możemy uznać za firmowy? Na pewno nie. Ostatni okres epidemii COVID-19 pokazuje, jak trudno wyznaczyć granicę między celem firmowym a osobistym podatnika lub jego pracowników. Po drugie, zakup musi być prawidłowo udokumentowany przez sprzedawcę, który jest podatnikiem
W naszej firmie jest zatrudnionych 10 pracowników. Na podstawie umów o pracę pracownicy będący sprzedawcami mają zapewnione raz na 4 miesiące nowe garnitury (ich koszt pokrywa zakład pracy do określonej kwoty). Chciałbym wprowadzić zmianę tego zapisu i zrezygnować z przyznawania tego uprawnienia. Stosowne postanowienie ogłosiłem na zebraniu pracowników. Sprzedawcy stwierdzili jednak, że garnitury stanowią
Pracownicy używają własnej odzieży roboczej, w zamian za co powinni otrzymywać ekwiwalent pieniężny. W jakiej wysokości i jak często należy go wypłacać?
Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek dostarczenia pracownikom nieodpłatnie odzieży i obuwia roboczego, jeżeli jest to konieczne ze względu na warunki wykonywania pracy. Wypełnianie tego obowiązku podlega kontroli Państwowej Inspekcji Pracy.
Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Zatrudniający pracowników realizuje ten obowiązek m.in. przez zaopatrywanie pracowników w środki ochrony indywidualnej, którymi są w szczególności odzież i obuwie robocze.
Jestem właścicielem firmy, która zajmuje się montażem urządzeń grzewczych. Zatrudniam 60 pracowników. Dotychczas zapewniałem pracownikom odzież i obuwie robocze. Jednakże ostatnio przeżywamy kłopoty finansowe. Czy w związku z tym mogę zaprzestać dostarczania pracownikom odzieży i obuwia roboczego?
Kto ustala, na jakich stanowiskach pracy należy stosować ubranie oraz obuwie robocze i kto za nie płaci? Jakie są obowiązki pracodawcy i pracownika związane z koniecznością utrzymania odzieży roboczej w czystości?
W związku z licznymi pytaniami napływającymi do redakcji przedstawiamy Państwu odpowiedzi na najciekawsze z nich.
Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy wynikających z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest określony w art. 2376 § 1 Kodeksu pracy wymóg nieodpłatnego zapewnienia przez pracodawcę pracownikowi środków ochrony indywidualnej, zabezpieczających przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy, a także obowiązek informowania pracownika o sposobach
W prawie podatkowym obowiązuje zasada powszechności opodatkowania, jednak nie wszystkie świadczenia, które otrzymuje pracownik od pracodawcy, opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Pracodawca powinien analizować przyczyny wszystkich wypadków przy pracy, chorób zawodowych oraz innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy. Dopiero na podstawie tych analiz można stosować właściwe środki zapobiegawcze. Działania takie powinny być prowadzone ciągle, a nie tylko przez krótki okres, gdy zdarzy się wypadek przy pracy lub zostanie stwierdzona choroba zawodowa.
Jedną z form realizacji przez pracodawcę obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy jest nieodpłatne dostarczanie wykonującym pracę odzieży i obuwia roboczego.
