Środki ochrony indywidualnej - przechowywanie - cz. 4

Wiktor Leszczyński

Środki ochrony indywidualnej – przechowywanie (cz. IV)

Szatnie powinny być dostosowane do rodzaju prac, stopnia narażenia pracownika na zabrudzenie ciała i zanieczyszczenia jego odzieży substancjami szkodliwymi, trującymi lub materiałami zakaźnymi.

Zgodnie z art. 233 k.p. pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higienicznosanitarne, w tym m.in. szatnie.

Obowiązek ten został uszczegółowiony w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 129, poz. 844).

Zgodnie z rozporządzeniem rodzaj, liczba i wielkość pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych powinna być dostosowana do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów prac oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana.

Pracodawca zatrudniający nie więcej niż 10 pracowników jest obowiązany zapewnić im warunki do higienicznego przechowywania odzieży własnej (domowej), roboczej i ochronnej. Jeżeli w zakładzie pracy takiego pracodawcy nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia i prace powodujące zabrudzenie odzieży lub nie występują szczególne wymagania sanitarne, miejsca do przechowywania odzieży i spożywania posiłków oraz umywalki mogą znajdować się w jednym pomieszczeniu.