Czy kierowca może nie mieć rozkładów czasu pracy
Rozkład czasu pracy jest jednym z podstawowych elementów organizacji pracy. Określany jest w regulaminie pracy jednostki samorządowej w taki sposób, aby zapewniać obywatelom możliwość załatwiania spraw w dogodnym dla nich czasie. Indywidualne rozkłady czasu pracy tworzone są na okres obejmujący co najmniej 1 miesiąc. Pracownik powinien otrzymać swój grafik co najmniej na tydzień przed rozpoczęciem
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Czasem pracy jest zatem nie tylko czas, w którym pracownik faktycznie świadczy pracę na rzecz pracodawcy, ale również czas, w którym pracodawca może wydawać pracownikowi polecenia i dyspozycje związane z rodzajem pracy określonym w zawartej umowie o pracę
Dnia 1 stycznia 2003 r. wejdą w życie przepisy rozdziału 4 ustawy o czasie pracy kierowców pozostających w stosunku pracy. Do tej daty w stosunku do kierowców - pracowników stosuje się obowiązujące dotychczas uregulowania Kodeksu pracy.
Pracodawca w pewnych sytuacjach jest zobowiązany do udzielania pracownikowi zwolnienia z pracy na określony czas.
Czas pracy niepełnosprawnych jest uregulowany inaczej niż pracowników pełnosprawnych. Z oczywistych względów bywa krótszy.
Osiągnięcie docelowej normy czasu pracy - 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 3 miesięcy - które nastąpi od 1 stycznia 2003 r., jest poprzedzone regulacjami obowiązującymi w okresie przejściowym do końca 2001 r. i w 2002 r.
Ważnym elementem stosunku pracy jest ustalenie czasu pracy, czyli okresu, w jakim prawnik pozostaje w dyspozycji pracodawcy.
W ostatniej części opracowania dotyczącego czasu pracy przedstawiamy regulacje unijne oraz porównanie tych uregulowań z ustawodawstwem polskim.
Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że stosowanie skróconej normy czasu pracy wobec pracownika niepełnosprawnego podejmującego zatrudnienie nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia ustalonego według godzinowej stawki osobistego zaszeregowania.
Czas pracy jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych kwestii w prawie pracy. W kwestii rozliczania czasu dyżurów lekarzy wypowiedział się w ubiegłym roku Europejski Trybunał Sprawiedliwości. To orzeczenie może mieć ogromne znaczenie dla legislacji unijnej i - co za tym idzie - również niedługo polskiej.
Godziny dyżuru medycznego należy wliczać do normalnego, etatowego czasu pracy lekarza. Za przekroczenie tygodniowej normy czasu pracy lekarzowi przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych (uchwała Sądu Najwyższego z 6 listopada 2014 r., I PZP 2/14).
Czas pracy pracowników zakładów opieki zdrowotnej został określony w ustawie z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 1991 r. Nr 91, poz. 408 ze zm.) i ma zastosowanie do wszystkich pracowników zatrudnionych w tych zakładach, niezależnie od ich formy organizacyjnej czy formy własności. Przepisów tych nie stosuje się jednak do pracowników zatrudnionych u lekarzy prywatnie praktykujących
Od 1 stycznia 2012 r. czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego, umiarkowanego i lekkiego stopnia niepełnosprawności wynosi maksymalnie 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Osoby zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności mogą jednak pracować krócej.