Ustawa o rachunkowości zawiera bardzo ogólne zasady przeprowadzania inwentaryzacji. Dlatego dla sprawnego, szybkiego i rzetelnego inwentaryzowania konieczne jest oparcie się na dorobku praktyki. Z jednej strony gwarantuje to obniżenie kosztów całej operacji, z drugiej zaś przyczynia się do zmniejszenia liczby popełnianych błędów.
Ustawa o rachunkowości, zarówno przed nowelizacją, jak i po zmianach od 1 stycznia 2002 r., zobowiązuje w art. 4 ust. 3 pkt 3 do okresowego ustalania lub sprawdzania w drodze inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów. Obowiązek lub potrzeba przeprowadzania inwentaryzacji ma służyć aktualizacji stanu księgowego składników bilansowych. Stwierdzone w wyniku inwentaryzacji różnice muszą ulec
Wśród wielu pozycji aktywów i pasywów nasza jednostka w swoich księgach rachunkowych ujęła i wykazała na dzień bilansowy m.in. 289 tys. zł należności od odbiorcy X oraz 372 tys. zł należności od odbiorcy Y, za sprzedane im wyroby gotowe. Kwoty te jednostka ujęła w bilansie rocznym jako należności bez wystąpienia i uzyskania od kontrahentów potwierdzenia ich poprawności. Bilans został zatwierdzony przez
Sprawozdanie finansowe za rok obrotowy 2001 należy sporządzić według zasad określonych w ustawie o rachunkowości przed jej nowelizacją. Wyjątek stanowi zakres jednostek objętych corocznym badaniem sprawozdania finansowego, który już za 2000 r. został znacznie zawężony.
Operacja zamknięcia roku jest bardzo ważna z kilku względów. Przede wszystkim poprawne zamknięcie ksiąg rachunkowych będzie oceniane przez biegłego rewidenta i opisane w jego raporcie oraz opinii. Dokumenty te, jako uzupełnienie do sprawozdania finansowego, będą przekazywane jednostkom upoważnionym do wglądu oraz kontrahentom. Z tego względu księgi powinny być zamknięte w sposób zapewniający dokładne
Inwentaryzacja stanowi najistotniejszy element weryfikacji majątku podmiotu gospodarczego. W prowadzeniu działalności gospodarczej często zdarza się, że wskutek różnych przyczyn obraz stanu posiadania majątku i źródeł jego finansowania ujawniony w księgach rachunkowych nie pokrywa się z rzeczywistością.
W poprzedniej części artykułu przedstawione zostały problemy dokumentacji oraz opis planu kont. Obecnie prezentujemy funkcjonowanie kont analitycznych, sporządzenie inwentarza, zamknięcia ksiąg oraz sprawozdań finansowych.
W Polsce w okresie międzywojennym zasady inwentaryzacji majątku przedsiębiorstwa początkowo regulowały przepisy prawa gospodarczego byłych państw zaborczych, a od 1934 r. zagadnienia te określał Kodeks handlowy (rozporządzenie Prezydenta RP, które prawie w całości obowiązywało do końca 2000 r.). Po drugiej wojnie światowej system gospodarczy w Polsce wymagał odmiennych regulacji prawnych w zakresie
