Inwentaryzacja roczna

Po drugiej wojnie światowej system gospodarczy w Polsce wymagał odmiennych regulacji prawnych w zakresie inwentaryzacji dostosowanych do potrzeb jednostek gospodarki uspołecznionej, a nie spółek prawa handlowego. W związku z tym w czasach gospodarki centralnie sterowanej przepisy w zakresie inwentaryzacji wydawane były przez Ministra Finansów w formie zarządzeń i regulowały szczegółowo procedury związane z organizacją i przeprowadzeniem inwentaryzacji (zarządzenie Ministra Finansów z dnia 16 listopada 1983 r. w sprawie ogólnych zasad prowadzenia rachunkowości przez jednostki gospodarki uspołecznionej; MP nr 40, poz. 233 z późn. zm.).

Od 1995 r. obowiązuje ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. nr 121, poz. 591 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2001 r. nr 111, poz. 1195), której przepisy określają ogólne zasady przeprowadzania inwentaryzacji, a w szczególności rodzaje, zakres, terminy i częstotliwość oraz zasady ujęcia wyników inwentaryzacji.

Uchylone przepisy powołanego zarządzenia Ministra Finansów zawierały szczegółowe rozwiązania dotyczące inwentaryzacji, nie straciły one jednak na aktualności i dlatego są obecnie dla większości jednostek podstawą wewnętrznych regulacji w zakresie inwentaryzacji.